Αναπαλαίωση του πολιτικού συστήματος ή ρήξη και αλλαγή των συσχετισμών σε όφελος των εργαζομένων;

Τέσσερεις μήνες μετά τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές που αποκάλυψαν σ’ ένα βαθμό τη φθορά του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος, αλλά και λίγο καιρό μετά τo μεγαλειώδες απεργιακό ξέσπασμα των εργαζόμενων κατά των αντιασφαλιστικών σχεδίων της κυβέρνησης στις 12 του Δεκέμβρη, βαθιά φαινόμενα σήψης, φθοράς και εξαχρείωσης του αστικού πολιτικού κόσμου έρχονται στην επιφάνεια. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση, εκδότες και καναλάρχες, πληρωμένοι ‘συνδικαλιστές’ και δικαστές, επιχειρηματίες-αφέντες, ένας απίστευτος οχετός, με συναλλαγές δισεκατομμυρίων ευρώ, την ώρα που η φτώχια μεγαλώνει, που προσπαθούν να μας πείσουν να δεχτούμε τις αυξήσεις των 20 και τις συντάξει των 300 ευρώ, σαν αναπόφευκτες.

Η υποταγή των πάντων στο κεφάλαιο και το κέρδος έφερε φτώχια, ανασφαλή και μαύρη εργασία, και μαζί, αυτήν την ατέλειωτη σειρά των παράνομων και των ‘νόμιμων’ σκανδάλων και συναλλαγών της πολιτικής εξουσίας με τους επιχειρηματίες και τους τραπεζίτες. Η ‘απελευθέρωση της αγοράς’ στα ΜΜΕ, δημιούργησε αυτό το τρομακτικό μιντιακό υπερκράτος που καταβροχθίζει τα πάντα. Όλη η νεοφιλελεύθερη απάτη στέκεται σήμερα μπροστά μας γυμνή. Οι ‘ανθρωπιστικές εκστρατείες και η ‘παγκοσμιοποίηση’ έφεραν τις εγκληματικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεων και τα Γκουαντανάμο. Η ΟΝΕ και η ΕΕ την ατέλειωτη λιτότητα των προγραμμάτων σύγκλισης, την επιβολή των ελαστικών σχέσεων (Πράσινη Βίβλος), την αντιδραστική μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση (Μπολώνια) το ξεκλήρισμα των μικρών και μεσαίων αγροτών (ΚΑΠ).

Η μεγάλη αναταραχή στα διεθνή χρηματιστήρια και ο κίνδυνος ύφεσης όχι μόνο για την αμερικάνικη αλλά και για την παγκόσμια οικονομία, δείχνουν ότι όλα τα φαινόμενα αυτά θα ενταθούν. Η χρεοκοπία του καπιταλιστικού μονόδρομου είναι σήμερα πιο καθαρή από ποτέ.

ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΔΡΟΜΟ.

Η Κυβέρνηση εντείνει τις αντιλαϊκές της επιθέσεις προσπαθώντας έτσι να πείσει για την αποτελεσματικότητά της στην ‘απαρέγκλιτη’ εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου και των ‘δεσμεύσεων’ στην Ε.ΕΣτο ΠΑΣΟΚ έχει ολοκληρωθεί η νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη, πράγμα που βρίσκεται στην βάση της βαθιάς κρίσης πολιτικής και φυσιογνωμίας του.. Ούτε οι δήθεν ‘δυναμική αντιπολίτευση’ και οι προτάσεις για «κεντροαριστερές λύσεις» σε συνεργασία με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ούτε αντιπολιτεύσεις όσων στήριζαν για δεκαετίες αυτήν την πολιτική, και μάλιστα με τις πλάτες συγκεκριμένων εκδοτικών συγκροτημάτων, πείθουν κανέναν.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ενισχύεται η απέχθεια και η αποστοίχιση πολύ πλατιών τμημάτων των εργαζόμενων από τις κυρίαρχες αστικές δυνάμεις. Όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι ο μονόδρομος της αγοράς, των ιδιωτικοποιήσεων, του κέρδους και της ΕΕ, μας βγάζει κατευθείαν πάνω στον τοίχο μιας νέας ακόμα μεγαλύτερης όξυνσης όλων των κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων των εργαζόμενων. Οι θετικές αγωνιστικές και πολιτικές αναζητήσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας κλιμακώνονται και όλο και μεγαλύτερα τμήματα της βάσης των αστικών κομμάτων, κυρίως του ΠΑΣΟΚ, αναζητούν προς τ’ αριστερά.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ Η ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ;

Ωστόσο το ερώτημα που προκύπτει για τον κάθε εργαζόμενο και νέο που κατανοεί ότι καμιά λύση δεν υπάρχει με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είναι αν οι αναζητήσεις αυτές θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός ρεύματος σύγκρουσης και ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, για την υπεράσπιση και διεύρυνση κατακτήσεων και δικαιωμάτων – για την αναγέννηση της προοπτικής και των ιδεών της κοινωνικής απελευθέρωσης - η αν θα οδηγηθούν και πάλι στον αποπροσανατολισμό, την ήττα και την ενσωμάτωση στις κάθε είδους ‘εναλλακτικές λύσεις’ φτιασιδώματος του σημερινού πολιτικού συστήματος.

Δυστυχώς τόσο η πολιτική των ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΚΚΕ δεν συμβάλλουν στην παραπάνω κατεύθυνση. Ο ΣΥΝ αναζητά ‘εναλλακτικές’, ‘αντιδεξιές λύσεις’, μια νέα κυβερνητική προοπτική , που αντικειμενικά δεν θα συμβάλλει, παρά στη συγκάλυψη των αντιλαϊκών επιδιώξεων του συστήματος, όπως έχει αποδειχθεί με όλες τις «κεντροαριστερές λύσεις», όπου και αν εφαρμόστηκαν. Απευθύνεται στο ΠΑΣΟΚ για πολιτική συμμαχία, νεκρανασταίνοντας τις πάλαι ποτέ δημοκρατικές δυνάμεις. Μένει εγκλωβισμένος στην πολιτική της ΕΕ. Το ΚΚΕ ενώ δηλώνει αντιτίθετο στην αντιδραστική αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, υποβαθμίζει επικίνδυνα τον ρόλο και τις ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ στην παρούσα κρίση, κάνοντας βασικά λόγο για τις ευθύνες των ΜΜΕ. Ενώ μιλάει ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική, στην πράξη αποφεύγει κάθε πραγματική σύγκρουση μαζί της, όπως έδειξε και η στάση του στους περσινούς μεγάλους αγώνες (εκπαίδευση), και η περισσότερο ‘συμβολική’, παρά πραγματική συμμετοχή του στους αγώνες γενικά. Ενώ αντιπαρατίθεται στα λόγια με τον υποταγμένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, υπονομεύει την ευρύτερη δυνατή ταξική και αγωνιστική ενότητα των εργαζόμενων για νικηφόρους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, καλώντας απλά στη… ενίσχυση του ΠΑΜΕ.

Πρόκειται για δύο εξίσου αδιέξοδες λογικές που, αν επικρατήσουν, δεν θάχουν άλλο αποτέλεσμα απ’ το να στρώσουν και πάλι το δρόμο της ενσωμάτωσης και μιας νέας πολύμορφης επίθεσης κατά των εργαζόμενων και της νεολαίας όπως το «βρώμικο 89» για το οποίο ποτέ δεν έκαναν την αυτοκριτική τους ούτε ο ΣΥΝ ούτε το ΚΚΕ.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΠΟΥ ΚΙ΄ ΑΝ ΤΟ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙΣ ΒΡΩΜΑΕΙ…
ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ – ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ!

Για το ΜΕΡΑ κρίσιμο ζήτημα είναι οι εργαζόμενοι γενικά, αλλά και το ρεύμα της αποστοίχισης από τις αστικές δυνάμειςειικότερα να αναπτυχθεί, να δυναμώσει τους πολιτικούς του στόχους, να οργανωθεί, δυναμώνοντας την αναμέτρησή του με την αντιλαϊκή πολιτική. Για αυτό το ΜΕ.Ρ.Α. καλεί.

* στην ανάπτυξη ενός μαζικού πολιτικού κινήματος, των εργαζόμενων, της νεολαίας, όλων των καταπιεζόμενων και εκμεταλλευόμενων στρωμάτων, για να δημιουργηθούν πραγματικά ρήγματα στο κυρίαρχο πολιτικό σκηνικό, να ηττηθεί η αντιλαϊκή πολιτική και να ανατραπεί η ίδια η κυβέρνηση, για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων των εργαζόμενων, ενάντια στα σχέδια του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ιμπεριαλισμού.
* Στο δυνάμωμα της πολιτικής πάλης των εργαζόμενων κατά του πολιτικού συστήματος συνολικά και τις εναλλακτικές του λύσεις. Στην κυβέρνηση της ΝΔ και τα αντιδραστικά της σχέδια. Στο ΠΑΣΟΚ και τα δύο βασικά του ρεύματα που κινούνται στην ίδια νεοφιλελεύθερη τροχιά. Στα αποπροσανατολιστικά κεντροαριστερά σενάρια Στις ακροδεξιές επιδιώξεις του εθνικιστικού και ρατσιστικού ΛΑ.Ο.Σ.
* Ενός εργατικού κινήματος που θα διέπεται από μια λογική αγωνιστικής ταξικής ενότητας στη βάση των εργαζόμενων. Που θα υπερασπίζεται μαχητικά τα σύγχρονα δικαιώματα και τις ανάγκες τους, με στόχους ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, την ΕΕ, αλλά και τον πόλεμο, την καταστολή κ. λ. π. Που θα διαχωρίζεται με σαφήνεια την υποταγμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, προωθώντας εκείνες τις αγωνιστικές διαδικασίες και πρακτικές που τον υπερβαίνουν έμπρακτα. Σε αυτήν την βάση θα συμβάλλουμε στη ανάπτυξη της κοινής δράσης και με τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς και της λαϊκής - εργατικής βάσης του ΠΑΣΟΚ.

Η σημερινή μας πάλη βλέπει περισσότερο από ποτέ, έξω από το σημερινό σύστημα στην κατεύθυνση της αντικαπιταλιστικής επανάστασης, της συντριβής των γραφειοκρατικών καταπιεστικών μηχανισμών της άρχουσας τάξης, της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, του ελέγχου και της δημοκρατίας των εργαζόμενων, της εργατικής εξουσίας, για να ανοίξει ο δρόμος της διεθνιστικής σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής απελευθέρωσης.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση το ΜΕΡΑ για να συμβάλλει ουσιαστικά στο λαϊκό κίνημα, προετοιμάζει την Πανελλαδική του Συνέλευση για τα τέλη του Φλεβάρη

* Για την πολιτική και οργανωτική του αναβάθμιση και το πλατύτερο δυνατό άνοιγμά του στους αγωνιστές
* Για την συμβολή του στους αγώνες που εξελίσσονται.
* Για ακόμα πιο συστηματικές πρωτοβουλίες διαλόγου και κοινής δράσης των δυνάμεων της «εκτός των τειχών Αριστεράς» και του ανένταχτου αντικαπιταλιστικού δυναμικού για την πραγματοποίηση ώριμων και σταθερών βημάτων στην κατεύθυνση του πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.