Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2007

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΡΑ για τα αποτελέσματα των εκλογών

1. Το εκλογικό αποτέλεσμα με την κατά 6 μονάδες μείωση του δικομματισμού είναι αποτέλεσμα της βαθιάς δυσαρέσκειας των εργαζόμενων και της νεολαίας απέναντι στην κυρίαρχη πολιτική και το νέο κύμα των επερχόμενων αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Το ισχυρό αυτό ρεύμα μπόρεσε πάνω απ’ όλα να εκφραστεί σαν αποτέλεσμα των σημαντικών αγώνων σε ορισμένους εργασιακούς χώρους, ιδιαίτερα αυτών της εκπαίδευσης και του ρήγματος που αυτοί δημιούργησαν (μπλοκάρισμα του άρθρου 16, της συνταγματικής αναθεώρησης κλπ). Είναι ένδειξη του ότι πλατύτερα τμήματα των εργαζόμενων αναζητούν μια μαχητική αντιπολίτευση και μια αριστερά ικανή να ανοίξει δρόμους σε μια ριζική αλλαγή του συσχετισμού σε όφελος των εργαζόμενων.
2. Η Ν.Δ παραμένει ο βασικός πυλώνας του πολιτικού συστήματος στην φάση αυτή, για την προώθηση των ‘μεταρρυθμίσεων’. Ωστόσο βγαίνει ‘τραυματισμένη και πιο αδυνατισμένη από την εκλογική αυτή μάχη. Παρόλα αυτά όπως έσπευσε να δηλώσει αμέσως μετά τις εκλογές θα προχωρήσει χωρίς ‘χάσιμο χρόνου’ στην προώθηση των πιο αντιδραστικών από τις μεταρρυθμίσεις. Η επίθεση αυτή θα τείνει να γίνει όλο και πιο επικίνδυνη καθώς ο ΛΑΟΣ με την είσοδό του στη Βουλή θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει την ισχνή πλειοψηφία της ΝΔ για να παρέμβει ρυθμιστικά σε ακροδεξιά κατεύθυνση.
3. Η ιστορική ήττα που υπέστη το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές αποτελεί μια ηχηρή αποδοκιμασία της συνολικά αντιδραστικής πολιτικής του κόμματος αυτού, εκδήλωση της συνολικότερης κρίσης της αστικά μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας. Έχει βαθύτερα χαρακτηριστικά και δεν είναι απλά θέμα ηγεσίας. Με προϋπόθεση την ανάπτυξη ενός ισχυρού πολιτικού κινήματος ρήξης με την αστική πολιτική είναι δυνατόν να απεγκλωβιστούν ευρύτερα τμήματα εργαζόμενων από τον χώρο αυτό.
4. Aανησυχητική εξέλιξη είναι η άνοδος του ΛΑΟΣ και η είσοδός του στη βουλή η οποία στηρίχτηκε, σε ψήφους που άντλησε κύρια από εργατικές-λαϊκές περιοχές. Κατά ένα τμήμα του αντιπροσωπεύει μια ευρύτερη επίδραση εθνικιστικών, ρατσιστικών, ξενοφοβικών, ακροδεξιών αντιλήψεων, που διαχέονται και σε άλλους πολιτικούς σχηματισμούς. Πρέπει να συνδυαστεί και με το ποσοστό της ‘Δημοκρατικής Αναγέννησης. Το φαινόμενο αυτό δεν πρέπει να υποτιμηθεί αλλά να αποκαλυφθεί ως ακραία έκφραση της κρίσης του συστήματος. Να αντιμετωπιστεί σταθερά, κοινωνικά, πολιτικά και ιδεολογικά το επόμενο διάστημα, μέσα στη νεολαία και τους εργαζόμενους
5. Η άνοδος του ΚΚΕ (κατά 2,25%) και του ΣΥΡΙΖΑ (κατά 1,8%) αντιπροσωπεύει μια ψήφο διαμαρτυρίας και καταδίκης της πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και μια ψήφο αναζήτησης ουσιαστικής αντιπολίτευσης και αριστεράς. Σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ, στηρίχτηκε στην πιο έντονη αντιδικομματική φρασεολογία του τα τελευταία χρόνια και στη διαμαρτυρία λαϊκών, εργατικών στρωμάτων ενός κόσμου με αριστερές καταβολές, ενώ σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως στην έντονη προσπάθεια εκλογικής αξιοποίησης του κόσμου των κινημάτων απ’ τη μεριά της σημερινής ηγεσίας του και εν μέρει στη συμμαχία με το ΔΗΚΚΙ (1,79% στις προηγούμενες εκλογές).
Η μετατόπιση της λαϊκής διαμαρτυρίας απέναντι στον δικομματισμό και η έκφρασή της προς την αριστερά, αποτελεί θετικό γεγονός. Ωστόσο τα κόμματα της διαχειριστικής αριστεράς με την πολιτική τους ‘επένδυσαν’ σε μια ρηχή ‘αντιδικομματική’ πολιτική αποφεύγοντας στο να ‘μπολιάζεται’ η διαμαρτυρία με τα βαθύτερα εκείνα στοιχεία μιας ταξικής ανατρεπτικής αντιπαράθεσης με τους πυλώνες της κυρίαρχης πολιτικής (προγράμματα σύγκλισης, ΕΕ κλπ) που απαιτεί η περίοδος. Θα κριθεί λοιπόν το επόμενο διάστημα η βαθύτερη και ουσιαστικότερη πολιτική ριζοσπαστικοποίηση του ρεύματος αυτού προς τ’ αριστερά, η μετατροπή του από ρεύμα μιας προσωρινής κοινοβουλευτικής διαμαρτυρίας σε ένα ρεύμα ουσιαστικής πολιτικής χειραφέτησης και ενεργού κοινωνικής δράσης και αντίστασης, ουσιαστικότερης και σταθερότερης αλλαγής του συσχετισμού, αντικαπιταλιστικής δράσης και προοπτικής.
6. Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και ιδιαίτερα το αγωνιστικό της κομμάτι που πρωτοστάτησε στα κινήματα της περιόδου κινήθηκε γενικά αυξητικά, χωρίς ωστόσο να κάνει ένα άλμα, να συνδεθεί πιο μαζικά και βαθιά με το ρεύμα αποστοίχισης από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και να αποτυπώσει πολιτικά την κινηματική της δράση. Αυτό ισχύει και για το ΜΕΡΑ: Το ΜΕΡΑ συγκέντρωσε στις εκλογές περίπου 11.900 ψήφους (600 περισσότερους από το 2004) και είχε μια ελαφριά αύξηση στο ποσοστό του. Το αποτέλεσμα αυτό είναι πίσω από τις απαιτήσεις, αλλά και τις υπαρκτές δυνατότητες που γεννήθηκαν από την δράση των αγωνιστών και των συνιστωσών του όλα αυτά τα χρόνια. Είναι γι’ αυτό αναγκαίο:
1. Να αξιοποιηθούν ακόμα περισσότερο οι νέες δυνατότητες που γεννήθηκαν από τον αποφασιστικό ρόλο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στα κινήματα της περιόδου και ιδιαίτερα στο εκπαιδευτικό κίνημα, η συμβολή σε σημαντικές απόπειρες ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, ή η δράση μας στα οικολογικά ζητήματα και στις γειτονιές.
2. Να δοθεί ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στο μετασχηματισμό του ευρύτερου κοινωνικοπολιτικού ρεύματος της ριζοσπαστικής αριστεράς που δρα και παλεύει με πολύ αξιόλογα αποτελέσματα στους κοινωνικούς χώρους, σε συνολικό αυτοτελές πολιτικό ρεύμα, και προοπτικά σε πολιτικό υποκείμενο και πόλο της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής αριστεράς. Αυτή είναι η καρδιά του ζητήματος για το ξεπέρασμα κάθε αναντιστοιχίας ανάμεσα στις δυνατότητες που γεννά η κοινωνικοπολιτική μας παρέμβαση και την συνολική πολιτική και εκλογική μας έκφραση
Η αναγκαία ανώτερη πολιτική συγκρότηση είναι και ο δρόμος για την επαφή και την επίδρασή μας στο ευρύτερο ρεύμα της δυσαρέσκειας και της διαμαρτυρίας που δημιουργήθηκε μέσα στους εργαζόμενους και την νεολαία. Είναι ο δρόμος που θα δώσει βαθύτερα πολιτικά χαρακτηριστικά, σταθερότερη ύπαρξη και φυσιογνωμία στο ρεύμα αυτό, θα το καταστήσει πιο ανθεκτικό στα διλήμματα και την πίεση που ασκεί πάνω του η διαχειριστική αριστερά.
Διλήμματα που υπήρξαν έντονα και σε αυτές τις εκλογές και σχετίζονται με την επιχειρηματολογία της ‘χρήσιμης ψήφου’ (‘πολιτικό μήνυμα’ δίνει μόνο η ψήφος στις υπαρκτές κοινοβουλευτικές δυνάμεις’), όσο και της ‘επικίνδυνης ψήφου’, που ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες συνδέθηκε με την άποψη ότι η ψήφος στα ‘εκτός βουλής’ κόμματα ευνοεί την αυτοδυναμία της ΝΔ. Άποψη που προβλήθηκε συστηματικά από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους εξωκοινοβουλευτικούς του συμμάχους καθώς και απ’ το ΚΚΕ.
7. Αναμφίβολα ρόλο στο αποτέλεσμα της επαναστατικής Αριστεράς έπαιξε και η διάσπαση του κόσμου των σχημάτων που επήλθε κυρίως στους χώρους της νεολαίας, με την ευθύνη των δυνάμεων εκείνων που υποχώρησαν από το κοινό κεκτημένο, στο όνομα ευκαιριακών και προεκλογικών συγκλίσεων χωρίς αποτέλεσμα και χωρίς μέλλον. Στην εκλογική μάχη που δόθηκε το ΜΕ.Ρ.Α στηρίχτηκε ενεργητικά από εκατοντάδες αγωνιστές της ριζοσπαστικής αριστεράς. Η εκπροσώπησή του ήταν πλουσιότερη, πιο κοντά στο πλούσιο δυναμικό που συσπειρώνει. Αποτελεί ευθύνη απέναντι στο δυναμικό που το στήριξε να γίνουν το αμέσως επόμενο διάστημα βήματα σε μια σταθερότερη συγκρότηση που θα δίνει χώρο και θα περιλαμβάνει όλο αυτό το δυναμικό.Στόχος μας είναι να συμβάλουμε πιο αποφασιστικά το επόμενο διάστημα:
* στην ανάπτυξη της ενότητας, της παραπέρα πολιτικής και προγραμματικής ριζοσπαστικοποίησης και της κοινής δράσης των πολιτικών-συνδικαλιστικών σχημάτων και συσπειρώσεων στους εργατικούς χώρους, την νεολαία, τις γειτονιές κλπ, στην βάση της πλήρους ανεξαρτησία τους απέναντι και στους δύο πόλους του δικομματισμού, την εργοδοσία και ευρύτερα τις δυνάμεις του συστήματος,
* σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την συνολική έκφραση των επί μέρους χώρων μέσα από μια μόνιμη και σταθερή συγκρότηση σε πανελλαδική κλίμακα για την ανάπτυξη και συνολικό μετασχηματισμό της προσπάθειάς μας στην κατεύθυνση του πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, με αναφορά πρώτα από όλα στους αγωνιστές αλλά και τις δυνάμεις που θέλουν να συμβάλλουν στην υπόθεση αυτή.
* στην ανάπτυξη ενός πολιτικού κινήματος και προγράμματος πάλης για την ανατροπή της επίθεσης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, του κεφαλαίου και της ΕΕ για την υπεράσπιση των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων των εργαζόμενων και της νεολαίας. Στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και ευρύτερα την αναγέννηση των μορφών της λαϊκής συλλογικότητας και αυτενέργειας.
* Στην επανέναρξη ενός διαλόγου ανοιχτού προς όλους τους χώρους της επαναστατικής αριστεράς γύρω από τα ζητήματα αιχμής που αφορούν την ανασυγκρότηση του αριστερού κομμουνιστικού και επαναστατικού κινήματος στις σημερινές συνθήκες

Με μια τέτοια λογική, πατώντας πάνω στην ανώτερη πολιτική του συνεκτικότητα, στην υπαρκτή και πανελλαδική πολιτική του δικτύωση, αλλά και σε μια αξιοσημείωτη σταθερότητα του ΜΕ.Ρ.Α, με κέντρο τον κόσμο του κινήματος, και προπαντός ένα επαναστατικό πολιτικό προγραμματικό σχέδιο πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε ένα νέο βήμα στην μεγάλη προσπάθεια της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της νέας σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής προοπτικής .

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007

Για το αποτέλεσμα των εκλογών

Ανακοινώσεις για το αποτέλεσμα των εκλογών στο:
http://www.meranet.gr/

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007

Όταν έρχεται ο καιρός ν’ αποφασίσεις με ποιον θα πας και ποιον θ’ αφήσεις…




Απευθυνόμαστε…

*
σε σένα που ο μισθός σου δεν επαρκεί να καλύψει βασικές ανάγκες, που τα χρέη σε κάρτες, δάνεια και λογαριασμούς γεμίζουν κάθε μήνα την ταχυδρομική σου θυρίδα…
*
σε σένα που όταν γυρνάς στο σπίτι τα πόδια σου πονάνε από την ορθοστασία των εμπορικών καταστημάτων, που νοιώθεις ότι δουλεύεις όλη τη μέρα για ένα Σαββατοκύριακο (και αν!) σύντομης «ξεκούρασης»…
*
σε σένα που ξέρεις ότι όλα χειροτερεύουν, ότι τα νέα ασφαλιστικά μέτρα, όποια κυβέρνηση και αν βγει, θα σιγουρέψουν ότι σύνταξη θα πάρουμε στα 70 (και αν!), σύνταξη πείνας και φτώχειας…
*
σε σένα που στριμώχνεσαι στις ουρές για ένα διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, κάποιας τράπεζας, σε σένα που παλεύεις κάθε μέρα να γεμίσεις το βιογραφικό σου με νέα «προσόντα» που απαιτούν οι διάφοροι διαγωνισμοί, το κράτος και οι εργοδότες μας…
*
σε σένα που παλεύεις να βγάλεις μια σχολή, όταν ταυτόχρονα δουλεύεις, τις περισσότερες φορές χωρίς ένσημα και χωρίς φωνή, για 4 ευρώ την ώρα…για μια σχολή που ξέρεις άλλωστε πως δεν εξασφαλίζει τίποτα παραπάνω παρά μεγαλύτερη αβεβαιότητα…

Απευθυνόμαστε σε σένα γιατί είμαστε ένα κομμάτι από σένα. Μπορεί να μην ξέρεις το όνομά μας αλλά μας γνωρίζεις, μας έχεις δει και πρέπει να μας μάθεις για τα καλά…

*
Είμαστε αυτοί που βάλαμε το φυτίλι στην μεγάλη φετινή άνοιξη των αγώνων στην παιδεία. Η μειοψηφία που συκοφαντούσε η Γιαννάκου και ο Πρετεντέρης όλη τη χρονιά…
*
οι αγωνιζόμενοι δάσκαλοι που πάλεψαν με 6 εβδομάδες απεργία,η οποία κόστισε στον κάθε ένα τουλάχιστον 1000 ευρώ, και πάλεψαν για 1400 ευρώ το μήνα για όλο το λαό.. και για σένα
*
είμαστε οι φοιτητές που ποδοπατήθηκαν από τα ΜΑΤ, που άνοιξαν στα κεφάλια τους γλομπς και ζαρντινιέρες, αλλά δεν έκαναν πίσω και νίκησαν! Για να είναι η παιδεία δημόσια και δωρεάν για όλους.. και για σένα
*
είμαστε αυτοί που θέλουμε τα σωματεία των εργαζομένων να γίνουν πραγματικά κύτταρα διεκδίκησης και αγώνα. Σωματεία που δε θα είναι σφραγίδες του ενός και του άλλου κομματικού καρεκλοκένταυρου (ΓΣΕΕ – ΠΑΜΕ). Σωματεία που θα τους χωράνε όλους και θα έχουν χώρο για όλες τις φωνές.. και τη δική σου
*
είμαστε η φωνή που εξεγείρεται, που αναπνέει σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα των εργαζομένων. Και είμαστε εκεί γιατί είμαστε από εδώ. Από τον κόσμο της εργασίας, που διαφέρει από τον κόσμο των αφεντικών και του κεφαλαίου και πρέπει επιτέλους να χωρίσει από αυτόν. Να οικοδομήσει μια άλλη ζωή, μια άλλη εργασία, έναν άλλο κόσμο.. δικό μας και δικό σου!


Τους άλλους τους ξέρεις :

*
Έχουν το πρόσωπο του αφεντικού σου που τσεπώνει τα εύσημα και τις υπερωρίες που σου ανήκουν. Έχουν το πρόσωπο του προϊσταμένου σου που το μάτι του αγρυπνά για να μην καθίσεις ούτε 5 λεπτά. Έχουν τη φωνή των ΜΜΕ που μιλάνε για ανάπτυξη, για πρόοδο και άλλα ωραία και εννοούν τη γιγάντωση των κερδών τους από την απλήρωτη εργασία μας. Έχουν το πρόσωπο των συμφερόντων που καίνε τη μισή χώρα και δεν ζητούν ούτε ένα συγγνώμη, που ζητούν να κερδίσουν από την οικοδόμηση των καμένων. Αυτά τα πρόσωπα, αυτές οι φωνές έχουν όνομα στο πολιτικό σκηνικό… τους λένε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
*
Ξέρεις και τους άλλους.. που μασκαρεύονται τους αγωνιστές κάθε 4 χρόνια ενώ όλη την τετραετία βάζουν τρικλοποδιές στις απεργίες και στους αγώνες. Που υπογράφουν μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τα δομημένα ομόλογα, που σου λένε «κάτσε σπίτι σου και ψήφισέ μας, αρκεί».Είναι η μόνωση του συστήματος, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Που μας μαζεύουν αν μιλήσουμε γιατί αυτοί, λένε, θα τα πουν για λογαριασμό μας καλύτερα. Αυτούς στο πολιτικό σκηνικό τους λένε ΚΚΕ και ΣΥΝ.
*
Είναι και άλλοι βέβαια που μας λένε ότι για όλα φταίνε οι ξένοι. Λες και το ζήτημα είναι η εθνικότητα και όχι τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τους νόμους και την εκμετάλλευση της ζωής μας. Είναι η άκρα δεξιά και έχει όνομα κι αυτή.. τη λένε ΛΑΟΣ.

Εμείς στο ξαναλέμε είμαστε από εδώ. Από τον κόσμο των ανθρώπων που δουλεύουν για να ζήσουν. Που κοπιάζουν, που αναζητούν, που αγωνίζονται..

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ :

*
Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους. Όχι στην ημιαπασχόληση και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Απαγόρευση των απολύσεων.
*
1400 ευρώ το μήνα για όλους, για να ζούμε αξιοπρεπώς από μία και μόνο δουλειά. Λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους
*
Πλήρη ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους. Κατάργηση της εργατικής εισφοράς. Κεφάλαιο και εργοδοσία να πληρώσουν τα ελλείματα των ασφαλιστικών ταμείων.
*
Δραστικές αυξήσεις στις συντάξεις και στα επιδόματα ανεργίας. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης για να ανοίξουν τώρα νέες θέσεις εργασίας.


Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται απίθανα, ανεφάρμοστα και ουτοπικά...Απίθανα και ουτοπικά είναι όμως μόνο για τα συμφέροντα των κυβερνήσεων και των εργοδοτών μας..
Για μας είναι τα πλέον αυτονόητα και τα πλέον αναγκαία για τις ζωές μας!!!


Πάρε θέση! Δεν αρκεί να ψηφίσεις αλλά είναι μια αρχή..
Αναζήτησε – Αμφισβήτησε – Συζήτησε – Πάρε την υπόθεση στα χέρια σου



Εργαζόμενοι, μερικώς εργαζόμενοι, ημιαπασχολήσιμοι, άνεργοι, εργαζόμενοι φοιτητές, «απασχολήσιμοι» σε δύο ή παραπάνω δουλειές, αλλά πρώτα και πάνω από όλα ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΝΕΟΙ του ΜΕΡΑ

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ

Oι ασυμβίβαστοι οικολόγοι συμμετέχουν στο
METΩΠO PIZOΣΠAΣTIKHΣ APIΣTEPAΣ


  • Να καταργηθούν οι δασοκτόνοι νόμοι ΝΔ-ΠΑΣOΚ
  • Το Περιβάλλον δεν είναι εμπόρευμα
  • Έξω οι εταιρείες από τα δάση
  • Έξω το καζίνο από την Πάρνηθα
  • Μαύρο σ’ αυτούς που καίνε τη ζωή μας
  • Μας έκαψαν την ανάσα
  • Να τους κάψουμε τη γούνα!
  • Αναδάσωση με δέντρα κι όχι με βίλες!
  • Tα δάση και οι ελεύθεροι χώροι είναι δημόσια, κοινωνικά αγαθά

Ολόκληρη η ανακοίνωση στο

http://www.meranet.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=43&Itemid=54

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2007

ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ- ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ: ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥ
Εκλογές – εξπρές, για την ταχεία της αντιλαϊκής – αντιδραστικής πολιτικής. Την ώρα που καιγόταν η Πεντέλη και κάπνιζε η Πάρνηθα. Το οικολογικό και κοινωνικό ολοκαύτωμα σε Πελοπόννησο και Εύβοια ήρθε να φωτίσει με τραγικό τρόπο τα τρομακτικά αδιέξοδα της κυρίαρχης πολιτικής.

Γνωρίζεις τους ενόχους: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψήφισαν χέρι – χέρι τους δασοκτόνους νόμους. Προώθησαν, με τον τρόπο του ο καθένας, την ουσιαστική κατάργηση του άρθρου 24 του Συντάγματος. Χρησιμοποίησαν τη φύση σαν καύσιμη ύλη μιας καταστροφικής καπιταλιστικής «ανάπτυξης» για τους λίγους.
Τώρα ξέρεις: Η «επανίδρυση του κράτους» έφερε τα καμένα. Οι «μεταρρυθμίσεις» ιδιωτική παιδεία και υγεία. Οι «νέες ευκαιρίες εργασίας», τη «γενιά των 700 ευρώ». Πίσω από τη «νέα αλλαγή» βλέπεις τη νέα κοροϊδία.

Μετά τις εκλογές, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ετοιμάζουν μια «οικονομική χούντα» του κεφαλαίου και της ΕΕ: Αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση για δουλειά μέχρι θανάτου, ληστεία των Ταμείων (τα δομημένα ομόλογα ήταν η αρχή), αιώνια λιτότητα, ιδιωτικοποίηση των πάντων.

Γι αυτό απαιτείται ένα αποφασιστικό διπλό ΟΧΙ σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Μαύρο στο μαύρο ΛΑΟΣ, που ντύνει με λαïκισμό το ρατσισμό του, πρόθυμο ακροδεξιό δεκανίκι σε νέες αντιλαïκές κυβερνήσεις.

Η ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ στους ΔΡΟΜΟΥΣ
Δεν υπάρχει ελπίδα σε ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Ούτε στις σκιαμαχίες της επίσημης Αριστεράς. Η αντιδραστική πολιτική σκόνταψε και ηττήθηκε μόνο στους ανυπότακτους αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας. Η αντικαπιταλιστική Αριστερά έπαιξε αποφασιστικό ρόλο. Το συγκλονιστικό φοιτητικό κίνημα μπλόκαρε την αναθεώρηση του άρθρου 16, υπονόμευσε την αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος. Η ηρωική απεργία έξι εβδομάδων των δασκάλων προώθησε νέα επιθετικά αιτήματα: 1.400 ευρώ για όλο το λαό, δημόσια δωρεάν παιδεία. Οι λιμενεργάτες πάγωσαν το ξεπούλημα των λιμανιών.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΔΕΙΞΕ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ
Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στη «αντινεοφιλελεύθερη», «προοδευτική» διαχείριση του καπιταλισμού. Δεν αντιπαλεύει την ΕΕ, ευνουχίζοντας κάθε «φιλολαϊκή» διεκδίκηση. Οριοθετείται φραστικά απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, αλλά συγκυβερνά μαζί του σε δήμους και ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Η κεντροαριστερά (αλά Πρόντι) και η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ βρίσκει πάντα ανοιχτά παράθυρα, υπό τον όρο του «κατάλληλου προγράμματος».

Το ΚΚΕ αρνείται την πολιτική πάλη των εργαζόμενων για την ανατροπή της επίθεσης, θεωρεί απάντηση μόνο τον εαυτό του. Στους μεγάλους αγώνες της εκπαίδευσης δεν συνέβαλε στην ανάπτυξη και την ανατρεπτική τους προοπτική. Προωθεί συμβολικές κινητοποιήσεις για την κοινοβουλευτική του ενίσχυση, μιλώντας για μια θολή «λαϊκή εξουσία». Αρνείται να διαχωριστεί αυτοκριτικά από τα εκφυλισμένα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού», υπονομεύοντας κάθε σύγχρονη επαναστατική προσπάθεια.

ΛΑЇΚΗ – ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑЇΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
Πραγματικά χρήσιμο για λαό και νεολαία δεν είναι κάποιες περισσότερες έδρες στη βουλή, αλλά να δοθεί ώθηση σε μια ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΛΑЇΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ. Ένα ισχυρό ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ που θα αντιστέκεται και θα διεκδικεί αποφασιστική βελτίωση της θέσης τους σε ρήξη με την διαρκή αντεργατική, εκστρατεία του κεφαλαίου της ΕΕ και των κυβερνήσεων που την εφαρμόζουν. Για την ανατροπή και όχι μια καλύτερη διαχείριση.

ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ - ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ
ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ένα κίνημα που δεν θα επαιτεί ψίχουλα αλλά αυτό που είναι κοινωνικά δυνατό και αναγκαίο, ενάντια στην τρομοκρατία των «ελλειμμάτων» και της αγοράς. Στηριγμένο στη δημοκρατία των συνελεύσεων, που θα «μοιάζει» με αυτό των δασκάλων και των φοιτητών (και θα πηγαίνει ακόμα μακρύτερα) και όχι στον υποταγμένο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό τύπου ΓΣΕΕ.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ – ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η δίψα του κεφαλαίου για κέρδος δεν σταματά πουθενά. Εξουθενώνει τους εργαζόμενους, φέρνει τον πλανήτη στο χείλος της οικολογικής καταστροφής, γεννά νέους πολέμους, με πρωτεργάτες τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Το πραγματικά νέο για τον ανθρώπινο πολιτισμό είναι η επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού, η εργατική εξουσία - δημοκρατία, η θεμελίωση μιας άλλης κοινωνίας βασισμένης στην κοινωνική ιδιοκτησία. Για την απελευθέρωση του ανθρώπου και μια νέα αρμονική σχέση του με τη φύση. Η σοσιαλιστική και κομμουνιστική απελευθέρωση σε κάθε χώρα ξεχωριστά και στον κόσμο ολόκληρο είναι η προοπτική των σημερινών μας αγώνων.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Το ΜΕΡΑ αγωνίζεται για μια Αριστερά, ανεξάρτητη από το κράτος και την εργοδοσία, που «δεν θα κλείνει το μάτι» ούτε στο ΠΑΣΟΚ, ούτε στη ΝΔ. Λέει «όχι» σε κάθε κεντροαριστερή ΣΥΝ-διαχείριση σε κυβερνητικό ή άλλο επίπεδο. Παλεύει με συνέπεια για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου ΜΕΤΩΠΟΥ – ΠΟΛΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Οι αγωνιστές του ΜΕΡΑ έδωσαν το παρόν σε όλες τις μεγάλες μάχες: Πολυτεχνείο, καταλήψεις ΄90–‘91, εξεταστικά 1998, αντιπολεμικό κίνημα ‘99 και 2003, πρόσφατο εκπαιδευτικό κίνημα. Συγκρούστηκαν με τον «τζανετακισμό» και τον «οικουμενισμό».
Υπερασπίζεται τον Οκτώβρη και όλες τις επαναστατικές απόπειρες, αναζητώντας τολμηρά τις αιτίες για την κατάρρευση του ανύπαρκτου σοσιαλισμού.
Συμμετέχουν σε αυτό διαφορετικά ρεύματα του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής οικολογίας, κάνοντας ήδη ένα βήμα ενότητας. Στην πρώτη γραμμή του βρίσκονται αγωνιστές των ενωτικών σχημάτων της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς (εργατικές συσπειρώσεις, δημοτικές κινήσεις, Πρωτοβουλία Αγώνα Θεσσαλονίκη 2003, ΕΑΑΚ κλπ).

Μιλούν για χαμένη ψήφο, αυτοί που έφτιαξαν χαμένες ζωές, καμένες ελπίδες.

Το ΜΕΡΑ δεν ζητά μόνο την ψήφο σου. Ζητά τη συμμετοχή σου στο κίνημα και στην πιο ευγενική προσπάθεια για μια άλλη Αριστερά, για μια άλλη κοινωνία.
Η ψήφος στο ΜΕΡΑ είναι απαραίτητη!
Είναι μήνυμα ότι τα με τους ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ και την ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ τα πράγματα πρέπει και μπορούν να πάνε αλλιώς.

Και η πιο μεγάλη πορεία στον κόσμο, ξεκινά με ένα μικρό βήμα εμπρός!

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ - ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΜΕ.Ρ.Α

(ΑΚΟΣ – ΕΕΚ-ΕΚΚΕ-ΝΑΡ-νΚΑ-Οικολόγοι Εναλλακτικοί)

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2007

Τι δουλειά έχει ο Ρεμπώ με τις εκλογές;

Το 1873 στον επίλογο του ποιητικού του έργου ο Ρεμπώ έγραψε: «Και την αυγή, αρματωμένοι με μια φλογερή υπομονή, θα εισβάλουμε στις ένδοξες πολιτείες». Οι μετέπειτα εξεγέρσεις, οι επαναστάσεις, τα κινήματα έμοιαζαν να τραγουδούν αυτόν τον στίχο, που εξακολουθούσε να υπάρχει ακόμη κι όταν η αυγή έγινε νύχτα, η φλόγα έκαψε τους ανυπόμονους μαχητές και οι πολιτείες αποδείχτηκαν άδοξες



Γιατί ξεκινώ με αυτόν τον στίχο; Και γιατί συνδέω τον Ρεμπώ με τις εκλογές που, είναι γνωστό -εκτός των άλλων- ότι αν άλλαζαν τίποτε θα τις είχαν κάνει παράνομες;

Όταν κοιτάζω ή ακούω τους δυό ισχυρούς μονομάχους να ξαναθέλουν να μας σώσουν, όπως τόσο καιρό μας σώζουν, όταν οι δύο κυρίαρχοι της Αριστεράς εφαρμόζουν τον δικό τους ιδιότυπο δικομματισμό ο ένας θεωρώντας την αριστερά φέουδό του ο άλλος λεηλατώντας χωρίς ντροπή συνθήματα, ονόματα, αγώνες, δεν μπορώ παρά να σκέφτομαι: έχει άραγε ο στίχος μάταια γραφτεί; Έχει μάταια το τραγούδι θρέψει ελπίδες;

Πού είναι η αυγή, τα άρματα, η φλόγα, η υπομονή, η «ένδοξη πολιτεία»; Τι μπορεί να φλογίζει σήμερα την κυρίαρχη Αριστερά που η ιστορία της, από την οποία λίγα έχει διδαχτεί και μάλλον θέλει να ξεχάσει, δείχνει ότι σπάνια πίστεψε πως είναι Αριστερά, αλλά συχνά η αριστερά κάποιου άλλου; Είναι άραγε τη φλόγα για μια ένδοξη πολιτεία το «κόντεμα του δικομματισμού» του ΚΚΕ ή το «τέρμα η ακυβερνησία» (έλεος!) του ΣΥΡΙΖΑ; Ποια υπομονή μπορούν να θρέψουν «ανατρεπτικά», «αντικαπιταλιστικά» συνθήματα εκλογικών συμπαρατάξεων που στην πράξη τα υπονομεύουν;

Τελικά τι θα καταμετρηθεί στις εκλογές; Το πόσο θα πάρουν τα πέντε κόμματα της επόμενης Βουλής; Το ποιο από τα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς θα πάρει περισσότερο ποσοστό από τα άλλα; Ε, και; Η «αυγή» της επόμενης μέρας τι θα σημάνει για την κατάκτηση της «ένδοξης πολιτείας»; Θα πλειοδοτήσουν οι νικητές (όλοι τους θα νικήσουν, διαβάστε τις ανακοινώσεις τους) για τις θέσεις τους που αποδέχτηκε για άλλη μια φορά ο μεγάλος και δίκαιος κριτής: ο λαός.

Κι ο λαός την αυγή της 17ης Σεπτέμβρη θα νικήσει; Περπατώντας στην καμμένη γη, ξερριζωμένος από τον τόπο του, με ρημαγμένη την ψυχή θα επαιτεί για τα δικαιώματά του, πληρώνοντας πια όλο και πιο πολλά για τη μόρφωση, για την υγεία, εισπνέοντας την αποφορά των σκανδάλων και της διαφθοράς θεωρώντας ότι είναι κάτι φυσικό. Πεισμένος ότι τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει, χωρίς να μπορεί να σκεφτεί ότι η ζωή του θα μπορούσε να είναι διαφορετική και οι ανάγκες της δεν είναι πάντα η αιτία των βασάνων του, δάνειο και υποθήκη στις Τράπεζες, αλλά είναι τα δικαιώματά του. Χωρίς να ελπίζει και να παλεύει ενώ δικαιούται και αξίζει τα πάντα γιατί αυτός τα δημιουργεί και γιατί αυτό είναι το δίκαιο.

Τι θυμάμαι τώρα, ε; Δίκαιο, δικαίωμα, δημιουργία, ποίηση. Όσο περνάει ο καιρός ολοένα και θυμίζω τη γιαγιά μου, από την Κρέστενα, που όταν με πήγαινε στα -καμμένα πια- Ολύμπια μου έλεγε παραμύθια όπου έμπλεκε αρχαίους θεούς, βασιλιάδες, νεράιδες και ξωτικά που έμεναν στα δέντρα και στα ποτάμια και είχαν αρχηγό τους τον Ερμή - η γιαγιά κάθε άγαλμα το αποκαλούσε Ερμή- γιατί ήταν ο πιο όμορφος! Τώρα θα λέω κι εγώ σαν παραμύθι στα παιδιά μου και στους νεότερους ιστορίες για δικαιώματα, για δίκαιο, για ποίηση και θα κάνω παραμύθι τη γιαγιά μου και τις ιστορίες της;

Αλλά δεν μπορώ να παραμυθώ όταν γύρω μου όλα με οργίζουν. Δεν μπορώ να παραδώσω στους νεότερους στάχτες, ράκη και μεγαλύτερη ανέχεια. Και δεν βλέπω κανένα λόγο να δεχτούν κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με μια Αριστερά που θεωρεί δίκαιους μόνο εκείνους τους αγώνες που υιοθετούν τα δικά της συνθήματα, που οι συμμαχίες της με τα αστικά κόμματα γίνονται για «το καλό του λαού», που το «κόμμα» έχει γίνει το νέο εικόνισμα που προσκυνούν οι «καλοί» αριστεροί. Δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με μια Αριστερά που επαιτεί να μπει στη Βουλή, (για να ξαναψηφίσει άραγε μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ένα νέο σχέδιο Ανάν;), που διαφημίζει τους συμμετέχοντες στα ψηφοδέλτιά της σαν τον πεχλιβάνη του πανηγυριού που έχει όλα τα χρώματα κι αρώματα και κάνει και πολλά…άλλα κόλπα. Δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με μια Αριστερά του λάιφστάιλ, της κλίκας, του αυταρχισμού, της αλαζονείας, του αποκλεισμού της διαφορετικής άποψης. Δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με μια Αριστερά που μεταμφιέζει τον μονόλογό της σε διάλογο, που περιφέρει τα μικρομεγαλεία της από μπαρ σε κλαμπ και τον αυτονόητο διεκδικητικό της χαρακτήρα τον παρουσιάζει σαν έξτρα κομφόρ ενώ τον ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό της χαρακτήρα τον έχει μόνο τίτλο στις αφίσες και στα ψηφοδέλτιά της.

Γι' αυτό και για άλλη μια φορά θα ψηφίσω κάποιους από τα «κλπ» των εκλογών, από την ψαχνόμενη, ιδεολογικά και ποσοστιαία Αριστερά. Όχι γιατί θα αλλάξει κάτι στον πολιτικό χάρτη, τα είπαμε στην αρχή αυτά. Αλλά γιατί στη διακήρυξη και στα πρόσωπα που απαρτίζουν τα ψηφοδέλτια του Μετώπου της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΜΕ.Ρ.Α.) αναγνωρίζω περισσότερο εκείνη τη φλογερή υπομονή, τη μεγάλη ελπίδα και τη μεγάλη απελπισία που απαιτούν τα ταξίδια για την ένδοξη πολιτεία. Γιατί η συμμετοχή και η συμβολή τους στους φοιτητικούς, στους εργατικούς, στους κοινωνικούς αγώνες διακρίνεται από τη διάθεσή τους για την αναζήτηση και τη θεμελίωση μιας άλλης Αριστεράς που αγωνίζεται για την απελευθέρωση των θετικών ανθρώπινων δυνατοτήτων. Αναγνωρίζω σε αυτούς πολλούς «στρατιώτες της Σαλαμίνας» που δεν αντάλλαξαν τους αγώνες και τις αγωνίες τους με κανένα αξίωμα, με καμιά θέση στην αυλή οποιασδήποτε μικρής ή μεγάλης εξουσίας. Αλλά είναι πάντα εκεί που πρέπει και όταν πρέπει γιατί έτσι πρέπει. Γιατί πάντα θα είμαι με τους ηττημένους ελπίζοντας ότι κάποτε θα οργανώσουμε την απαισιοδοξία και τον θυμό που μας προκαλούν οι απώλειες. Γιατί με οργίζει ο καπιταλισμός και τα κυρίαρχα πολιτικά στηρίγματά του, αλλά και όποιοι από τους αριστερούς γίνονται το πολιτικό και ιδεολογικό άλλοθί του.

Η αυγή της 17ης Σεπτέμβρη προφανώς δεν σημαίνει το σαλπάρισμα για την ένδοξη πολιτεία. Ο Ρεμπώ δεν έχει σχέση και καμιά δουλειά με τις εκλογές. Μπορεί όμως να γίνει ο στίχος του εκλογή της ζωής που μας αξίζει, επιλογή ήθους και ανατρεπτικής στάσης ζωής.

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007

Συνέντευξη του υποψηφίου του ΜΕ.Ρ.Α. στη Λέσβο





Η εφημερίδα Εμπρός δημοσίευσε στις 6/9 συνέντευξη του υποψήφιου του ΜΕΡΑ στη Λέσβο Νίκου Μανάβη. Η συνέντευξη έχει ώς εξής

«Νέοι με το χαμόγελο της επαναστατικής αισιοδοξίας»



6/9/2007

Ένας δικός μας άνθρωπος, ο Νίκος Μανάβης, που έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε τα ρεπορτάζ και τις αναλύσεις του για τα αγροτικά και οικονομικά θέματα του νομού μας είναι για τρίτη φορά υποψήφιος βουλευτής του Μετώπου Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΜΕ.Ρ.Α.).
Στα 35 του χρόνια μετράει 18 χρόνια πολιτικής δράσης, για ένα μικρό χρονικό διάστημα στην ΚΝΕ και στη συνέχεια μέσα από το Νέο Αριστερό Ρεύμα, που μαζί με άλλες οργανώσεις έχουν συγκροτήσει το Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Στη συνέντευξη αυτή δεν θέτει τις ερωτήσεις, καλείται να δώσει απαντήσεις, τόσο για τη συμμετοχή του ΜΕ.Ρ.Α. στις εκλογές, όσο και για τη δική του συμμετοχή σε αυτές.

Το ΜΕ.Ρ.Α. είναι ένας μικρός πολιτικός χώρος που τα τελευταία δέκα χρόνια έχει συνεχή παρέμβαση στις βουλευτικές εκλογές και στις ευρωεκλογές. Ποιος είναι ο λόγος που για ακόμη μια φορά κατεβαίνεις στις εκλογές;
«Το Νέο Αριστερό Ρεύμα και οι άλλες οργανώσεις που συμμετέχουν ή στηρίζουν το Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς έχουν ως στόχο να συμβάλουν στην επίλυση των βασικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, νέοι, οι φτωχομεσαίοι αγρότες και οι μετανάστες. Στο κέντρο της προσοχής μας είναι το σύνολο των ζητημάτων που αποτελούν το “κοινωνικό πρόβλημα”. Η επίκληση από τον πρωθυπουργό του προϋπολογισμού ως βασική αιτία για την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών δεν είναι πρόσχημα. Στόχος της κυβέρνησης είναι να προχωρήσει σε βαριά λιτότητα, σε μεγάλες περικοπές των κοινωνικών παροχών, σε κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, σε αντιδραστική μεταρρύθμιση στην Παιδεία και στην παράδοση του φυσικού περιβάλλοντος στο μεγάλο κεφάλαιο. Η απάντηση σε αυτή την πολιτική μπορεί να έρθει μόνο με την οργανωμένη μαζική αντεπίθεσης των δυνάμεων της εργασίας σε όλα τα επίπεδα. Αυτός είναι λόγος που μας οδήγησε στην απόφαση να κατεβούμε και σε αυτές τις εκλογές.».

Μιλάτε για πολιτική λιτότητας από την πλευρά της κυβέρνησης και για την ανάγκη αντεπίθεσης από την πλευρά των εργαζομένων. Γιατί το ΜΕ.Ρ.Α. δεν συνεργάζεται με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς (ΣΥ.ΡIΖ.Α., ΚΚΕ) ώστε να έχει αποτελεσματική παρέμβαση στις εκλογές.
«Τόσο το ΚΚΕ, όσο και ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. συνεργάζονται σε πάρα πολλά επίπεδα πότε με το ΠΑΣΟΚ και πότε με τη Ν.Δ. Αυτό δημιουργεί σύγχυση στους εργαζόμενους και ανοίγει το δρόμο για να γίνουν αποδεκτές οι αντιδραστικές πολιτικές. Δεν θα αναφερθώ στην κυβέρνηση Τζαννετάκη και την οικουμενική κυβέρνηση της περιόδου 1989 – 1990, όπου συμμετείχε ο τότε ενιαίος Συνασπισμός, δηλαδή ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ, θα σταθώ μόνο σε αυτά που γίνονται στο νομό μας. Το ΚΚΕ από το 1995 και μέχρι σήμερα, συνεργάζεται σταθερά με τη Ν.Δ. μέσα από τη ΣΕΑ. Μέχρι πριν ενάμιση χρόνο συνεργαζόταν με το Νάσο Γιακαλή στο Δήμο Μυτιλήνης, ένα από τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Για τον τρόπο που εκλέγει δημάρχους στη Λέσβο το ΚΚΕ δεν χρειάζεται να πω τίποτα, τα γνωρίζουν όλοι.
Ο Συνασπισμός στις δημοτικές εκλογές συνεργάζεται τόσο με το ΠΑΣΟΚ όσο και με τη Ν.Δ., είτε ανοιχτά, είτε με την συμμετοχή στελεχών του σε ψηφοδέλτια των άλλων κομμάτων. Την ίδια τακτική ακολουθεί σε επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς, όπως η ΕΛΜΕ και το Τεχνικό Επιμελητήριο.
Εμείς δεν πατάμε σε δύο βάρκες, δεν κλείνουμε το μάτι στους κεφαλαιοκράτες, είμαστε με την πλευρά των εργαζομένων. Απέναντι σε αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα, εμείς αντιτάσσουμε τον τρίτο πόλο στην Αριστερά.».

Στόχος με δυσκολίες
Είναι εφικτός αυτός ο στόχος;

«Ξέρουμε καλά τις δυσκολίες του εγχειρήματος, ωστόσο ο τρίτος πόλος της Αριστεράς είναι απαραίτητος για να έχουν νικηφόρους εργατικούς αγώνες. Ο τρίτος πόλος της Αριστεράς είναι οι Παρεμβάσεις - Κινήσεις - Συσπειρώσεις των δασκάλων και των καθηγητών, είναι η Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, είναι οι Συσπειρώσεις Εργαζομένων στους Δήμους, την Νοσοκομειακούς Γιατρούς, στους μισθωτούς μηχανικούς, στους μισθωτούς λογιστές στη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, την Ολυμπιακή και σε δεκάδες άλλους εργασιακούς χώρους. Οι φοιτητές που συγκροτούν την ΕΑΑΚ, το χρόνο που μας πέρασε, έβαλαν τη σφραγίδα τους στο φοιτητικό κίνημα. Η δική τους δράση ήταν που υποχρέωσε της άλλες δυνάμεις της Αριστεράς να μπουν στον αγώνα και να δώσουν (η κάθε μια από τη σκοπιά της) μια νικηφόρα μάχη. Καταλυτικός ήταν και ο ρόλος των παρεμβάσεων – κινήσεων - συσπειρώσεων στην περσινή απεργία των δασκάλων, ή οποία κατάφερε να κολλήσει την κυβέρνηση στον τοίχο.
Ο τρίτος πόλος της Αριστεράς δεν είναι μια συνάντηση πολιτικών γραφείων, είναι το σύνολο των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που τα προηγούμενα χρόνια βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων. Αυτές οι δυνάμεις έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν σε ένα ανώτερο πολιτικό επίπεδο που θα οδηγήσει σε αριστερή ανατρεπτική κατεύθυνση το σύνολο του πολιτικού σκηνικού στη χώρα μας.».

Σε τοπικό επίπεδο τι σημαίνει ο τρίτος πόλος της Αριστεράς;
«Το ΜΕ.Ρ.Α. απλώνει το χέρι σε όλες τις ριζοσπαστικές φωνές και δυνάμεις που υπάρχουν στη Λέσβο τη Λήμνο και τον Αϊ Στράτη. Ο τρίτος πόλος είναι αναγκαίος για να μπει φραγμός στις αντιαγροτικές πολιτικές, για να βάλουμε φραγμό στην ασύδοτη δράση των εφοπλιστών, για να υπάρχουν πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων και στις τιμές παραγωγού των αγροτικών προϊόντων μας. Μόνο αν οι επιμέρους αγώνες που πραγματοποιούνται στα νησιά μας ενωθούν σε ένα ανώτερο πολιτικό επίπεδο μπορούν να ταρακουνήσουν το σύστημα και να καταγράψουν νίκες. Αυτή η εκλογική μάχη είναι μια ευκαιρία, που δεν πρέπει να πάει χαμένη.».

Εκτός Βουλής αλλά…
Πώς θα επιτύχετε τους στόχους που προαναφέρετε από τη στιγμή που πολύ δύσκολα το ΜΕ.Ρ.Α. θα εκπροσωπηθεί στη Βουλή;

«Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι μέσα από τη Βουλή μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα των εργαζομένων, των νέων και των φτωχομεσαίων αγροτών, τα προβλήματα του περιβάλλοντος. Η αποτελεσματική παρέμβαση των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε πάρα πολλούς τομείς κατά τα προηγούμενα χρόνια έδειξε ότι αυτό δεν είναι πρόβλημα. Η συνεχής παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα είναι που οδηγεί στην κοινοβουλευτική εκπροσώπηση κι όχι το αντίστροφο. Για παράδειγμα, είδατε κάποιο από τα κοινοβουλευτικά κόμματα, είτε είναι στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση να δίνει λύση στο ακτοπλοϊκό πρόβλημα, στο πρόβλημα του ελαιοκομικού μητρώου, στο πρόβλημα της ακρίβειας, της ανεργίας που αντιμετωπίζουν τα νησιά μας; Όχι, για αυτό και είναι αναγκαία η συγκρότηση του τρίτου πόλου της Αριστεράς.».

Η δική σου υποψηφιότητα στο ψηφοδέλτιο του ΜΕ.Ρ.Α. τι σηματοδοτεί;
«Στη θέση του υποψήφιου βουλευτή του ΜΕ.Ρ.Α. θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε μέλος της οργάνωσής μας. Προσωπικά με τιμά το ότι οι σύντροφοί μου με επέλεξαν για τρίτη φορά να είμαι υποψήφιος. Επιδίωξή μου είναι όλοι όσοι επέλεξαν να ζουν στα νησιά μας να δουν στο όραμα μιας νέας απελευθερωτικής κοινωνίας την έκφραση των δικών τους προσπαθειών, αγωνιών και κόπων για ένα καλύτερο αύριο. Θέλουμε οι νέοι άνθρωποι της Λέσβου, της Λήμνου και του Άι Στράτη να αποκτήσουν ξανά το χαμόγελο της επαναστατικής αισιοδοξίας.».

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2007

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2007

Η αφίσα της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση


Η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση με το ΜΕ.Ρ.Α. Η αφίσα της ν.Κ.Α. για τις εκλογές