Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007

Όταν έρχεται ο καιρός ν’ αποφασίσεις με ποιον θα πας και ποιον θ’ αφήσεις…




Απευθυνόμαστε…

*
σε σένα που ο μισθός σου δεν επαρκεί να καλύψει βασικές ανάγκες, που τα χρέη σε κάρτες, δάνεια και λογαριασμούς γεμίζουν κάθε μήνα την ταχυδρομική σου θυρίδα…
*
σε σένα που όταν γυρνάς στο σπίτι τα πόδια σου πονάνε από την ορθοστασία των εμπορικών καταστημάτων, που νοιώθεις ότι δουλεύεις όλη τη μέρα για ένα Σαββατοκύριακο (και αν!) σύντομης «ξεκούρασης»…
*
σε σένα που ξέρεις ότι όλα χειροτερεύουν, ότι τα νέα ασφαλιστικά μέτρα, όποια κυβέρνηση και αν βγει, θα σιγουρέψουν ότι σύνταξη θα πάρουμε στα 70 (και αν!), σύνταξη πείνας και φτώχειας…
*
σε σένα που στριμώχνεσαι στις ουρές για ένα διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, κάποιας τράπεζας, σε σένα που παλεύεις κάθε μέρα να γεμίσεις το βιογραφικό σου με νέα «προσόντα» που απαιτούν οι διάφοροι διαγωνισμοί, το κράτος και οι εργοδότες μας…
*
σε σένα που παλεύεις να βγάλεις μια σχολή, όταν ταυτόχρονα δουλεύεις, τις περισσότερες φορές χωρίς ένσημα και χωρίς φωνή, για 4 ευρώ την ώρα…για μια σχολή που ξέρεις άλλωστε πως δεν εξασφαλίζει τίποτα παραπάνω παρά μεγαλύτερη αβεβαιότητα…

Απευθυνόμαστε σε σένα γιατί είμαστε ένα κομμάτι από σένα. Μπορεί να μην ξέρεις το όνομά μας αλλά μας γνωρίζεις, μας έχεις δει και πρέπει να μας μάθεις για τα καλά…

*
Είμαστε αυτοί που βάλαμε το φυτίλι στην μεγάλη φετινή άνοιξη των αγώνων στην παιδεία. Η μειοψηφία που συκοφαντούσε η Γιαννάκου και ο Πρετεντέρης όλη τη χρονιά…
*
οι αγωνιζόμενοι δάσκαλοι που πάλεψαν με 6 εβδομάδες απεργία,η οποία κόστισε στον κάθε ένα τουλάχιστον 1000 ευρώ, και πάλεψαν για 1400 ευρώ το μήνα για όλο το λαό.. και για σένα
*
είμαστε οι φοιτητές που ποδοπατήθηκαν από τα ΜΑΤ, που άνοιξαν στα κεφάλια τους γλομπς και ζαρντινιέρες, αλλά δεν έκαναν πίσω και νίκησαν! Για να είναι η παιδεία δημόσια και δωρεάν για όλους.. και για σένα
*
είμαστε αυτοί που θέλουμε τα σωματεία των εργαζομένων να γίνουν πραγματικά κύτταρα διεκδίκησης και αγώνα. Σωματεία που δε θα είναι σφραγίδες του ενός και του άλλου κομματικού καρεκλοκένταυρου (ΓΣΕΕ – ΠΑΜΕ). Σωματεία που θα τους χωράνε όλους και θα έχουν χώρο για όλες τις φωνές.. και τη δική σου
*
είμαστε η φωνή που εξεγείρεται, που αναπνέει σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα των εργαζομένων. Και είμαστε εκεί γιατί είμαστε από εδώ. Από τον κόσμο της εργασίας, που διαφέρει από τον κόσμο των αφεντικών και του κεφαλαίου και πρέπει επιτέλους να χωρίσει από αυτόν. Να οικοδομήσει μια άλλη ζωή, μια άλλη εργασία, έναν άλλο κόσμο.. δικό μας και δικό σου!


Τους άλλους τους ξέρεις :

*
Έχουν το πρόσωπο του αφεντικού σου που τσεπώνει τα εύσημα και τις υπερωρίες που σου ανήκουν. Έχουν το πρόσωπο του προϊσταμένου σου που το μάτι του αγρυπνά για να μην καθίσεις ούτε 5 λεπτά. Έχουν τη φωνή των ΜΜΕ που μιλάνε για ανάπτυξη, για πρόοδο και άλλα ωραία και εννοούν τη γιγάντωση των κερδών τους από την απλήρωτη εργασία μας. Έχουν το πρόσωπο των συμφερόντων που καίνε τη μισή χώρα και δεν ζητούν ούτε ένα συγγνώμη, που ζητούν να κερδίσουν από την οικοδόμηση των καμένων. Αυτά τα πρόσωπα, αυτές οι φωνές έχουν όνομα στο πολιτικό σκηνικό… τους λένε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
*
Ξέρεις και τους άλλους.. που μασκαρεύονται τους αγωνιστές κάθε 4 χρόνια ενώ όλη την τετραετία βάζουν τρικλοποδιές στις απεργίες και στους αγώνες. Που υπογράφουν μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τα δομημένα ομόλογα, που σου λένε «κάτσε σπίτι σου και ψήφισέ μας, αρκεί».Είναι η μόνωση του συστήματος, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Που μας μαζεύουν αν μιλήσουμε γιατί αυτοί, λένε, θα τα πουν για λογαριασμό μας καλύτερα. Αυτούς στο πολιτικό σκηνικό τους λένε ΚΚΕ και ΣΥΝ.
*
Είναι και άλλοι βέβαια που μας λένε ότι για όλα φταίνε οι ξένοι. Λες και το ζήτημα είναι η εθνικότητα και όχι τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τους νόμους και την εκμετάλλευση της ζωής μας. Είναι η άκρα δεξιά και έχει όνομα κι αυτή.. τη λένε ΛΑΟΣ.

Εμείς στο ξαναλέμε είμαστε από εδώ. Από τον κόσμο των ανθρώπων που δουλεύουν για να ζήσουν. Που κοπιάζουν, που αναζητούν, που αγωνίζονται..

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ :

*
Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους. Όχι στην ημιαπασχόληση και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Απαγόρευση των απολύσεων.
*
1400 ευρώ το μήνα για όλους, για να ζούμε αξιοπρεπώς από μία και μόνο δουλειά. Λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους
*
Πλήρη ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους. Κατάργηση της εργατικής εισφοράς. Κεφάλαιο και εργοδοσία να πληρώσουν τα ελλείματα των ασφαλιστικών ταμείων.
*
Δραστικές αυξήσεις στις συντάξεις και στα επιδόματα ανεργίας. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης για να ανοίξουν τώρα νέες θέσεις εργασίας.


Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται απίθανα, ανεφάρμοστα και ουτοπικά...Απίθανα και ουτοπικά είναι όμως μόνο για τα συμφέροντα των κυβερνήσεων και των εργοδοτών μας..
Για μας είναι τα πλέον αυτονόητα και τα πλέον αναγκαία για τις ζωές μας!!!


Πάρε θέση! Δεν αρκεί να ψηφίσεις αλλά είναι μια αρχή..
Αναζήτησε – Αμφισβήτησε – Συζήτησε – Πάρε την υπόθεση στα χέρια σου



Εργαζόμενοι, μερικώς εργαζόμενοι, ημιαπασχολήσιμοι, άνεργοι, εργαζόμενοι φοιτητές, «απασχολήσιμοι» σε δύο ή παραπάνω δουλειές, αλλά πρώτα και πάνω από όλα ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΝΕΟΙ του ΜΕΡΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: