Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ ΜΕ.Ρ.Α. ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΜΕ ΤΟ ΜΕ.Ρ.Α.
ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΜΕΡΑΣ

Η ολόπλευρη οικολογική, κοινωνική, οικονομική καταστροφή που έπληξε το τελευταίο διάστημα τη χώρα μας φέρνει στο χείλος της απόγνωσης δεκάδες χιλιάδες φτωχούς αγρότες, εργαζόμενους του χωριού και εργάτες γης, ντόπιους και μετανάστες. Την ίδια στιγμή οι οικοπεδοφάγοι, οι μεγαλοϊδιοκτήτες γης, το τουριστικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο, ετοιμάζονται για νέες ‘επενδύσεις’ πάνω στις στάχτες μιας ‘φτηνότερης γης’... Άλλωστε, τα σχέδια τουριστικής «αξιοποίησης», τα «επενδυτικά προγράμματα» και η χάραξη νέων οδικών αξόνων προωθούνται από καιρό τώρα και χρηματοδοτούνται κατά προτεραιότητα, παρά τις λαϊκές αντιδράσεις , ειδικά, γύρω από τις περιοχές που ξέσπασαν και οι καταστροφικές φωτιές.

Η δασοκτόνα αναθεώρηση του άρθρου 24 έδωσε το έναυσμα. Τα μεγάλα συμφέροντα μαζί με την νεοφιλελεύθερη διάλυση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους και η γενικότερη πολιτική παράδοσης της γης και των δασών στην ιδιωτική κερδοσκοπία από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται πίσω από την βιβλική καταστροφή. Ας αφήσουν στην πάντα τα σενάρια συνωμοσίας. Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του είναι οι πραγματικοί εμπρηστές.

Δεν ετοιμάζουν απλώς νέα «μέτρα». Μας παίρνουν μέτρα!!

Μέσα στις καμένες ζωές, καλλιέργειες, κατοικίες και την αποφορά των σκανδάλων της έκθεσης Ζορμπά για την καταλήστευση των ταμείων – η προσπάθεια υφαρπαγής της λαϊκής ψήφου με εκλογές - εξπρές, είναι μια κορυφαία εκδήλωση αυταρχισμού και εξευτελισμού της «δημοκρατίας» του κεφαλαίου απ’ τη μεριά της Κυβέρνησης. Είναι ταυτόχρονα και ένδειξη του φόβου των κρατούντων απέναντι σε ενδεχόμενες λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στην αντιδραστική πολιτική τόσο της Ν.Δ. όσο και του ΠΑΣΟΚ:

Σε ολόκληρο τον κόσμο οι αστικές κυβερνήσεις, ‘δεξιές’ ή ‘κεντροαριστερές’ ακολουθούν την ίδια αντιδραστική νεοφιλελεύθερη πολιτική της λιτότητας, της απελευθέρωσης των αγορών, της ιδιωτικοποίησης των πάντων, του αυταρχισμού. Η πολιτική αυτή οδηγεί σε δραματικά αδιέξοδα και αντιθέσεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και η πρόσφατη ‘χρηματιστηριακή’ κρίση. Απέναντι στα αδιέξοδα του καπιταλισμού και την άνοδο των αντιστάσεων των εργαζόμενων το κεφάλαιο επιλέγει μια ‘φυγή προς τα μπρος’, ένα νέο γύρο ακόμα πιο αντιδραστικών μέτρων, εκμετάλλευσης, κοινοβουλευτικού αυταρχισμού και πολέμων, που οδηγεί σε ένα κοινωνικό, οικονομικό και οικολογικό ολοκαύτωμα.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι κυρίαρχες αστικές δυνάμεις, μέσα από τις εκλογές στοχεύουν στη διασφάλιση καλύτερων όρων για την προώθηση του νέου γύρου επίθεσης στα εργατικά και νεολαιίστικα δικαιώματα που προωθείται, από την ΕΕ, τον ΟΟΣΑ και τον ΣΕΒ, από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Με την αντεργατική «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού, της παιδείας και των εργασιακών σχέσεων (Πράσινη Βίβλος της ΕΕ). Με τη λιτότητα και τις ιδιωτικοποιήσεις. Με το οριστικό ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Με την αντιδραστική μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος και την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα. Με τη μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στην ιμπεριαλιστική «Νέα Τάξη», ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Μ. Ανατολή, με επικεφαλής τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Την ίδια πολιτική, παρά την φιλολαϊκή ρητορική, ακολουθεί και το ακροδεξιό, εθνικιστικό και ρατσιστικό ΛΑΟΣ.

Η μόνη αντιπολίτευση βρίσκεται στους δρόμους

Η προώθηση αυτής της πολιτικής το προηγούμενο διάστημα σκόνταψε στους αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας, σε πολλούς από τους οποίους η αντικαπιταλιστική αριστερά έπαιξε αποφασιστικό ρόλο. Αγώνες που κατόρθωσαν να ανατρέπουν ή να καθυστερούν αντιλαϊκά μέτρα, (πάγωμα του ξεπουλήματος των λιμανιών). Που προώθησαν νέα επιθετικά αιτήματα αυτοπεποίθησης και ελπίδας, όπως τα 1400 ευρώ βασικό μισθό των δασκάλων. Που μπόρεσαν να ραγίσουν την συναίνεση και να δημιουργήσουν ορισμένα ρήγματα στο πολιτικό σκηνικό, όπως το μεγαλειώδες φοιτητικό – πανεκπαιδευτικό κίνημα, που μπλόκαρε την αναθεώρηση του άρθρου 16, και έβαλε σε κρίση την αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος.

Η διαχειριστική Αριστερά ούτε θέλει, ούτε μπορεί

Τόσο μέσα στους αγώνες της περιόδου όσο και γενικότερα, η διαχειριστική Αριστερά έχει αποδειχτεί ανίκανη να αποκρούσει τις αστικές επιθέσεις, να διεκδικήσει βελτιώσεις υπέρ των εργαζόμενων, να εμπνεύσει για μια άλλη εξουσία και κοινωνία.

Ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ παραμένει προσκολλημένος στις αντιλήψεις της «αντινεοφιλελεύθερης» διαχείρισης, του «προοδευτικού εκσυγχρονισμού» και των αυταπατών για το χαρακτήρα της ιμπεριαλιστικής Ε.Ε. Προτείνει ένα μεταρρυθμιστικό δρόμο προς το «δημοκρατικό σοσιαλισμό» χωρίς ρήξη και ανατροπή του καπιταλισμού. Οριοθετείται φραστικά απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, αλλά συγκυβερνά μαζί του σε δήμους, στη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Δεν αποκλείει τελικά τις προτάσεις ‘πολιτικής συνεργασίας’ του ΠΑΣΟΚ, υπό τον όρο του ‘κατάλληλου προγράμματος’ βέβαια. Δεν αποτελεί φερέγγυα δύναμη αντίστασης.

Η λογική του ΚΚΕ δοκιμάστηκε το προηγούμενο διάστημα στους μεγάλους αγώνες της εκπαίδευσης και απέτυχε. Δεν συνέβαλε στην ανάπτυξη και την ανατρεπτική τους λογική. Συνολικά το ΚΚΕ δεν έχει την λογική της πολιτικής πάλης για την ανατροπή της επίθεσης, αλλά ‘συμβολικών κινητοποιήσεων’ για την κοινοβουλευτική του ενίσχυση. Είναι έτσι βαθιά σεχταριστικό έως και εχθρικό απέναντι στον κοινωνικό ριζοσπαστισμό και ό,τι κινείται στ’ αριστερά του (π.χ στάση του ΠΑΜΕ στην απεργία των δασκάλων).. Η πρότασή του για «λαϊκή εξουσία – οικονομία» στο έδαφος του καπιταλισμού με φορέα το «αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό, δημοκρατικό μέτωπο», το οδηγεί στην ουρά των κάθε φορά κυρίαρχων επιλογών («άθροισμα δημοκρατικών δυνάμεων» με ΠΑΣΟΚ, «Τζανετακισμός» με Ν.Δ., Οικουμενισμός με Ν.Δ.- ΠΑΣΟΚ) απ’ τις οποίες δεν πήρε ποτέ κριτικά αποστάσεις. Τέλος η αδυναμία του να διαχωριστεί αυτοκριτικά από τα εκφυλισμένα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού», αποτελεί τροχοπέδη για κάθε σύγχρονη επαναστατική προοπτική.

Να υψώσουμε πύργο ατίθασο απέναντί τους

Το ΜΕΡΑ καλεί τους εργαζόμενους στις εκλογές και στις μάχες της επόμενης μέρας:

• Να πουν ένα μεγάλο ΟΧΙ σ’ αυτή την παρωδία ‘δημοκρατίας’ και στην αντεργατική λαίλαπα που τη συνοδεύει. Να εκφράσουν την ευρύτερη και βαθύτερη δυνατή αποδοκιμασία της ακραία αντιλαϊκής κυβέρνησης της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑΟΣ, που το καθένα με το δικό του τρόπο προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ. Να αντιταχθούν στα κάθε είδους σενάρια ‘μεγάλου συνασπισμού’ «κεντροδεξιά» η «κεντροαριστερά» που μεθοδεύονται.
• Να αναπτύξουν την ευρύτερη δυνατή πολιτική -αγωνιστική ενότητα, για απόκρουση, ρήξη, ήττα και ανατροπή της διαρκούς αντεργατικής, τρομοκρατικής και πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ιμπεριαλισμού και των κυβερνήσεων που την προωθούν. Να παλέψουν για κοινωνικές και πολιτικές κατακτήσεις, με μαζικούς πολιτικούς αγώνες και την ανάπτυξη ενός ισχυρού αντικαπιταλιστικού μετώπου.
• Να ενισχύσουν τις δυνάμεις που παλεύουν για μια ριζική ανατροπή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Που επιδιώκουν, τελικά την συνολική ρήξη με τον βάρβαρο αυτό καπιταλισμό, την αντικαπιταλιστική επανάσταση, την εργατική εξουσία και δημοκρατία, για να ανοίξει ο δρόμος για τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική απελευθέρωση.

· Να ενισχύσουν την λογική μιας τολμηρής και σε βάθος ανασυγκρότηση του εργατικού και ευρύτερα του λαïκού κινήματος ενάντια στον υποταγμένο και γραφειοκρατικό συνδικαλισμό τύπου ΓΣΕΕ. . Επιδίωξή μας είναι ένα κίνημα με στόχους που αντιστέκονται στην επίθεση από την σκοπιά των σύγχρονων δικαιωμάτων των εργαζόμενων και της νεολαίας. Ελεγχόμενο από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Που ενώνει ειδικευμένους και ανειδίκευτους, έλληνες και ξένους, σταθερά και ελαστικά εργαζόμενους και άνεργους. Ικανό να συντονίζεται με άμεσο και δημοκρατικό τρόπο. Τέτοια χαρακτηριστικά είχε ο αγώνας των δασκάλων και το φοιτητικό κίνημα και για αυτό μπόρεσαν να αμφισβητήσουν την κυρίαρχη πολιτική.

Με την αντικαπιταλιστική πάλη για τα δικαιώματα των εργαζόμενων

Με βάση αυτήν την λογική παλεύουμε σήμερα:

· Για την υπεράσπιση των σύγχρονων κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των νέων ενάντια στην ΟΝΕ και τα προγράμματα σύγκλισης. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Απαγόρευση των απολύσεων. Για 1400 ευρώ κατώτερο μισθό, 5ήμερο – 7ωρο - 35ωρο, επιστροφή όλων των κλεμμένων στα ασφαλιστικά ταμεία..

· Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Όλες οι επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας δημόσιες και με εργατικό έλεγχο. Απαλλοτρίωση των επιχειρήσεων που κλείνουν η «μετακομίζουν» χωρίς αποζημίωση στους καπιταλιστές και κάτω από εργατικό έλεγχο. Να μην εφαρμοστεί η ‘Πράσινη Βίβλος’ της ΕΕ για την εργασία.

· Ενίσχυσης της πάλης των εργαζόμενων του χωριού και των φτωχών αγροτών για συνεταιρισμούς και συλλόγους στα δικά τους χέρια. Κάλυψη του κόστους παραγωγής και του μόχθου του αγρότη. Όχι στους μεγαλοαγρότες, το αγροτοδιατροφικό κεφάλαιο και τα μεταλλαγμένα. Να μην εφαρμοστεί η ΚΑΠ.

· Δημόσια και δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, σύγχρονα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα για τη νέα γενιά. Αποδέσμευση από τις επιταγές της συνόδου της ΕΕ στην Μπολώνια και τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης

· Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες, ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες. Όχι στους τρομονόμους, την τρομοϋστερία, την χαφιεδοκρατία, τον «Μεγάλο Αδελφό» με τις απαγωγές, τις κάμερες και τις υποκλοπές. Όχι στον Νέο Καποδίστρια και την αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος. Διαχωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος.

· Πάλη για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των δημόσιων χώρων, ενάντια στην λογική του κέρδους, της διαρκούς συσσώρευσης του κεφαλαίου και της εμπορευματοποίησης.

· Πάλη ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό. Έξω απ’ το ΝΑΤΟ – έξω οι βάσεις. Άμεση επιστροφή των ελληνικών στρατευμάτων από τις αμερικανονατοϊκές ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις. Όχι σε νέο σχέδιο Ανάν.

· Έξω απ’ την Ε.Ε. του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου. Κοινοί διεθνιστικοί αγώνες των λαών για την σοσιαλιστική διεθνοποίηση-ενοποίηση στην περιοχή μας, στην Ευρώπη και σ’ όλο τον κόσμο.

· Πάλη για την ανατροπή κάθε αντιλαϊκής πολιτικής και κάθε αστικής κυβέρνησης από τα κάτω και απ’ τ’ αριστερά, για την εργατική εξουσία, την σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.

Φυσικά πρώτη προτεραιότητα στην πάλη μας σήμερα είναι τα μέτρα εκείνα που δίνουν την πραγματική δυνατότητα στους ανθρώπους στις περιοχές που κάηκαν να μείνουν στο τόπο τους. Μέσα από την πλήρη αποκατάσταση της ζωής και της παραγωγής, όχι μέσα από την ‘καταστροφικές’ για το περιβάλλον τουριστικές και άλλες επενδύσεις. Με έκτακτα μέτρα φορολογίας του κεφαλαίου.

Ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα για την εξουσία των εργαζόμενων, την αντικαπιταλιστική οικολογία και την κομμουνιστική απελευθέρωση

Ο σύγχρονος κόσμος του κεφαλαίου δεν δίστασε και δεν θα διστάσει σε τίποτα μπροστά στην δίψα για όλο και μεγαλύτερο κέρδος. Εξουθενώνει τον κόσμο της εργασίας, σκορπίζει πολέμους, φέρνει τον πλανήτη στο χείλος της οικολογικής καταστροφής. Απέναντι σε αυτήν την βαρβαρότητα, που μάλιστα εμφανίζεται ως η «πρόοδος» το «νέο», το πραγματικά νέο για τον ανθρώπινο πολιτισμό και την κοινωνία είναι σε τελική ανάλυση, η επαναστατική ανατροπή της σημερινής εξουσίας, η θεμελίωση μιας άλλης κοινωνίας βασισμένης στην κοινωνική ιδιοκτησία και την εργατική εξουσία και δημοκρατία. Μιας κοινωνίας, που στο κέντρο της δεν θα έχει τους δείκτες της οικονομίας, αλλά την αρμονική ανάπτυξη του ανθρώπου και της φύσης. Η σοσιαλιστική και κομμουνιστική απελευθέρωση σε κάθε χώρα ξεχωριστά και στον κόσμο ολόκληρο

Για μια ενιαία μετωπική αντικαπιταλιστική και επαναστατική αριστερά

Το ΜΕΡΑ παλεύει για την δημιουργία μιας σύγχρονης αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής αριστεράς..

Παλεύει να οικοδομήσει ένα ζωντανό μαχόμενο πολιτικό ρεύμα της ριζοσπαστικής κοινωνικής δράσης, της αντικαπιταλιστικής πάλης και μιας νέας κομμουνιστικής προοπτικής..

Αγωνίζεται για εκείνη την ΑΛΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ που δεν θα κρύβει, αλλά θα αναζητά τολμηρά τις αιτίες για τις καταρρεύσεις των εκφυλισμένων και αντεργατικών καθεστώτων του ‘υπαρκτού σοσιαλισμού’. Θα υπερασπίζεται τις κατακτήσεις ‘του Οκτώβρη’ και των άλλων μεγάλων επαναστάσεων της εποχής μας, όλες της σύγχρονες κατακτήσεις της εργατικής τάξης και των λαών σε Ανατολή και Δύση.

Είναι το ρεύμα εκείνο που πάλεψε για την ανατρεπτική προοπτική μέσα στα μεγαλύτερα κινηματικά και πολιτικά γεγονότα της περιόδου (Πολυτεχνείο, πάλη ενάντια στον 815, ’90-91’, ‘εξεταστικά’, πρόσφατο εκπαιδευτικό κίνημα’). Που συγκρούστηκε με τον ‘Τζανετακισμό’ και ‘τον ‘οικουμενισμό’, όπως και αν αυτός εκφράστηκε και εκφράζεται.

Επιδίωξε τον σαφή διαχωρισμό με την διαχειριστική αριστερά, αλλά ταυτόχρονα επιδιώκει την ευρύτερη δυνατή ενότητα και την κοινή δράση με τις δυνάμεις αυτές, στην βάση της σύγκρουσης με την κυρίαρχη πολιτική και της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και της νεολαίας.

Εναντιώθηκε στον σεχταρισμό και την περιχαράκωση ή τις δεξιόστροφες, ευκαιριακές συγκολλήσεις.

Εμπνέεται από όλες τις σύγχρονες διεθνείς μάχες του κινήματος (εργατικού, νεολαίστικου, αντιπαγκοσμιοποιητικού) και συμμετέχει στο μέτρο των δυνάμεών του.

Συμμετέχουν σε αυτό δυνάμεις κι αγωνιστές από διαφορετικά ρεύματα του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής οικολογίας. Συμμετέχει με συνέπεια και στηρίζει όλες τις μετωπικές απόπειρες της ριζοσπαστικής αριστεράς (εργατικά σχήματα και κινήσεις γειτονιάς, Πρωτοβουλία Αγώνα, ΕΑΑΚ κλπ).

Επιδιώκει την συνένωση όλων των αντικαπιταλιστικών ρευμάτων και του ανένταχτου δυναμικού, συνολικά, των ριζοσπαστικών ρευμάτων που γεννάνε οι αγώνες και η αναζήτηση μιας άλλης αριστεράς. Η αποφασιστική ενίσχυσή του αποτελεί την καλύτερη συνεισφορά στην δημιουργία ενός ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ- ΠΟΛΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Η προκήρυξη μας για τη Λέσβο

Ψηφίστε - ενισχύστε το ΜΕΡΑ

Εκλογές εξπρές και στο βάθος ένας εργασιακός, κοινωνικός και πολιτικός μεσαίωνας που θα τσακίσει τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τους άνεργους και τις άνεργες, τους νέους και τις νέες και τη φτωχομεσαία αγροτιά. Ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής το είπε καθαρά: «ο νέος προϋπολογισμός είναι εθνική υπόθεση». Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε λιτότητα που θα τσακίζει κόκαλα, αυξήσεις στις συντάξεις και τους μισθούς που θα εξανεμισθούν πριν καν δοθούν. Η «μεταρρύθμιση» του ασφαλιστικού συστήματος ισοδυναμεί με κατάργηση των συντάξεων αφού θα πρέπει να δουλεύουμε μέχρι τα 70. Κι όσοι καταφέρουν να επιζήσουν μετά τα 70 θα πεθαίνουν κάθε μέρα με μια σύνταξη της πείνας. Τέτοια πολιτική όμως δεν εφαρμόζεται χωρίς καταστολή, χωρίς έξαρση της κρατικής βίας κι όσοι θα τολμούν να μιλήσουν θα τσακίζονται από τις ζαρντινιέρες και τους πραίτορες του Πολύδωρα.

Αυτό είναι το μέλλον που μας ετοιμάζουν κι από αυτό δεν θα γλιτώσουμε ούτε εμείς που ζούμε στα νησιά. Για μας τους νησιώτες η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και όλου του αστικού μπλοκ εξουσίας προβλέπει ακόμη χειρότερες μέρες.

Ενώ από τη μια οι νέοι φεύγουν και δεν ξανάρχονται στο νησιά μας, η ανεργία τσακίζει κόκαλα και νέες θέσεις εργασίας δεν δημιουργούνται, απ’ την άλλη τα νησιά μας δεν έχουν γιατρούς, δασκάλους, καθηγητές, νηπιαγωγούς, γεωπόνους, κτηνιάτρους, ενώ οι βασικές κρατικές υπηρεσίες υπολειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού. Οι φτωχομεσαίοι αγρότες λιμοκτονούν, εκατοντάδες είναι αυτοί που απειλούνται με κατασχέσεις στα σπίτια και τα χωράφια τους από την Αγροτική Τράπεζα. Κι όμως το Υπουργείο Οικονομίας του κ. Καραμανλή κατατάσσει την Λέσβο και την Λήμνο στους αναπτυγμένους νομούς της χώρας. Τώρα λοιπόν είναι η ώρα να αντιδράσουμε, να αντισταθούμε, να ανατρέψουμε όλο το αστικό μπλοκ εξουσίας (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ευρωπαϊκή Ένωση, κεφαλαιοκράτες).

Ανατροπή τώρα κι όχι άλλες εθιμοτυπικές απεργίες και διαδηλώσεις που μας προτείνουν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ. Οι αγώνες μπορούν να νικήσουν. Όχι στην ακροδεξιά του ΛΑΟΣ και του Παπαθεμελή. Προτεραιότητα έχουν οι ανάγκες των εργαζομένων, των νέων, των γυναικών, των φτωχομεσαίων αγροτών, των μεταναστών και η προστασία του περιβάλλοντος.

Προστασία του περιβάλλοντος

Η πολιτική τους καίει τα δάση, τα χωριά, τα χωράφια. Παρέδωσαν το περιβάλλον στην αχαλίνωτη κερδοσκοπία του κεφαλαίου. Η πολιτική τους οπλίζει τα χέρια των εμπρηστών. Οι δασοκτόνοι νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ καθώς και το παράθυρο που ανοίγει η επικείμενη αναθεώρηση των διατάξεων του Συντάγματος είναι η κύρια αιτία για τις ατελείωτες πυρκαγιές του φετινού καλοκαιριού που καίνε όλη την Ελλάδα.

Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 24 του συντάγματος για τα δάση.

Άμεση αναδάσωση κάθε σπιθαμής δάσους που καίγεται

Αποκατάσταση κάθε μπαζωμένου υγροτόπου ή ρέματος

Βιολογικοί καθαρισμοί σε κάθε πόλη και χωριό.

Εργοστάσιο ανακύκλωσης στα νησιά μας – συνολικό σχέδιο διαχείρισης των απορριμμάτων.

Σύγχρονο «καθαρό» εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος από τη ΔΕΗ.

Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους

Στους 3000 ανέρχονται οι επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι στο νομό, στην πλειοψηφία τους είναι νέοι άνθρωποι που βλέπουν την ζωή τους να βαλτώνει και τα όνειρα τους να σβήνουν στις ουρές έξω από τα γραφεία του ΟΑΕΔ. Όμως χωρίς την ανεργία ο καπιταλισμός δεν μπορεί να λειτουργήσει. Η ανεργία είναι το όπλο με το οποίο εκβιάζουν καθημερινά τους εργαζόμενους για να δουλεύουν απλήρωτες υπερωρίες, για να μην κάνουν απεργίες, για να μην ζητάνε καλύτερη ασφάλιση, για να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Έτσι την ώρα που γιγαντώνεται η ανεργία όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι κάνουν δύο και τρεις δουλειές για να τα βγάλουν πέρα.

Πάνω από 100 χρόνια έχουν περάσει από τότε που οι εργαζόμενοι πέτυχαν το 8ώρο. Από τότε έχουν επιτευχθεί τεράστια τεχνολογικά άλματα, οι μεταφορές έγιναν πολύ πιο γρήγορες, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές σήμερα κάνουν την δουλειά που στο παρελθόν έκαναν εκατοντάδες άνθρωποι. Η μείωση των ωρών εργασίας μπορεί να γίνει άμεσα. Εμείς απαντάμε:

- Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους.

- Αύξηση του βασικού μισθού στα 1.400 ευρώ το μήνα, της κατώτατης σύνταξης στα 1.200 ευρώ το μήνα και ανάλογη αύξηση του μεροκάματου. Κάθε εργαζόμενος να ζει από μία δουλειά.

- Επιδόματα ανεργίας ίσα με το βασικό μισθό σε όλους τους ανέργους.

Φθηνή στέγη στους εργαζόμενους

Σε Λέσβο και Λήμνο πληθαίνουν οι άνεργοι οικοδόμοι, την ίδια ώρα όμως οι εργαζόμενοι και οι φτωχομεσαίοι αγρότες πρέπει να πληρώσουν περιουσίες ολόκληρες για να βάλουν το κεφάλι τους κάτω από ένα κεραμίδι. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις πρόκειται για σύγχρονα κλουβιά. Η λύση στο πρόβλημα της στέγης είναι:

- Η κατασκευή ποιοτικών εργατικών κατοικιών στην Μυτιλήνη, τη Μύρινα, την Καλλονή κι όπου αλλού χρειάζονται άμεσα.

- Δωρεάν διανομή των εργατικών κατοικιών στους εργαζόμενους.

- Να απαλλοτριωθούν όλα τα αστικά ακίνητα που υπάρχουν στην ιδιοκτησία της εκκλησίας και των φιλανθρωπικών καταστημάτων.

Μόρφωση και σπουδές για κάθε νέο και νέα

Στα χρόνια της επιστημοτεχνικής επανάστασης Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ευρωπαϊκή Ένωση και κεφαλαιοκράτες κόβουν το δικαίωμα στη μόρφωση και στις πανεπιστημιακές σπουδές. Θέλουν αμόρφωτους εργαζόμενους ημιανειδίκευτους για να πληρώνουν μισθούς πείνας και να τους πετούνε στην ανεργία με την πρώτη ευκαιρία. Έτσι δημιούργησαν και συντηρούν το τέρας της παραπαιδείας που κάθε χρόνο τρώει δισεκατομμύρια από τους γονείς που δίνουν τους κόπους μια ζωής για να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Εμείς απαντάμε:

- Ελεύθερη πρόσβαση στα Πανεπιστήμια σε όλους όσους θέλουν να σπουδάσουν, κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων και κάθε μέτρου που βάζει εμπόδιο στη μόρφωση.

- Κατάργηση των φροντιστηρίων και μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών για να καλυφθούν οι ανάγκες σε καθηγητές, δασκάλους και νηπιαγωγούς.

- Δωρεάν βιβλία και σίτιση σε μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές.

- Δωρεάν μεταφορές για μαθητές, φοιτητές και σπουδαστές.

- Πλήρη εργασιακά δικαιώματα με βάση το πτυχίο, κατάργηση των διαγωνισμών για τις προσλήψεις εκπαιδευτικών.

- Πλήρη στελέχωση των σχολικών μονάδων στα χωριά και τις κωμοπόλεις της Λέσβου και της Λήμνου από την πρώτη μέρα έναρξης του σχολικού έτους.

- Κατασκευή νέων σύγχρονων σχολείων, με βιβλιοθήκες, αίθουσες εκδηλώσεων, γυμναστήρια, εστιατόρια σε Λέσβο, Λήμνο και Αϊ Στράτη.

Δωρεάν - πλήρης φροντίδα υγείας για όλους

Τα νοσοκομεία της Μυτιλήνης και της Μύρινας λειτουργούν χάρη στο φιλότιμο των γιατρών, των νοσηλευτών και του υπόλοιπου προσωπικού. Τα Κέντρα Υγείας υπολειτουργούν και ο πληθυσμός της υπαίθρου παίζει την ζωή του καθημερινά στα ζάρια αφού η περίθαλψη του επαφίεται στα χέρια ανειδίκευτων αγροτικών γιατρών. Οι τελευταίοι καλούνται να λειτουργήσουν ως «παντίατροι» μια μέρα μετά την λήψη του πτυχίου τους κι ενώ αδυνατούν ακόμη και να διαβάσουν μια ακτινογραφία. Το πόσο ενδιαφέρονται οι κυβερνήσεις για την υγεία των κατοίκων τούτου του νομού φαίνεται από τα έργα τους. Ο οργανισμός του νοσοκομείου Μυτιλήνης δεν έχει αλλάξει από το 1985, γιατί αν αλλάξει θα πρέπει να προσληφθούν γιατροί και νοσηλευτές. Η δημιουργία κέντρου υγείας στο Μανταμάδο που εξαγγέλθηκε με πομπώδεις συνεντεύξεις τύπου έχει μείνει στα χαρτιά. Κι επιπλέον κάθε χρόνο μειώνονται τα κονδύλια για τις εφημερίες των γιατρών και των νοσηλευτών με αποτέλεσμα στα σοβαρά έκτακτα περιστατικά οι γιατροί να αναζητούνται στα σπίτια τους.

- Τώρα κάλυψη όλων των αναγκών σε γιατρούς, νοσηλευτές, και παραϊατρικό προσωπικό στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης και τα Κέντρα Υγείας.

- Διορισμοί ειδικευμένων γιατρών (γενικοί ιατροί ή παθολόγοι) σε όλα τα αγροτικά ιατρεία.

- Πλήρης και δωρεάν υγειονομική κάλυψη όλων των κατοίκων του νομού είτε είναι ασφαλισμένοι είτε όχι.

- Δημιουργία μονάδων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στις έδρες όλων των Δήμων και εφαρμογή του θεσμού του οικογενειακού γιατρού.

- Κατασκευή νέου νοσοκομείου στη Μυτιλήνη.

Στήριξη της φτωχομεσαίας αγροτιάς

Η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική έκοψε περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ από τις ήδη κουτσουρεμένες επιδοτήσεις που έπαιρναν οι αγρότες της Λέσβου. Η αμπελοκαλλιεργητές της Λήμνου πληρώνονται με ένα χρόνο καθυστέρηση τα σταφύλια κι κάποιοι από αυτούς δεν πληρώνονται ούτε ένα χρόνο μετά. Οι τιμές στο αιγοπρόβειο κρέας φέτος καθηλώθηκαν στα επίπεδα του 2006 αν και το κόστος παραγωγής ανέβηκε κατά 35%. Οι τιμές του γάλακτος έπεσαν 20 λεπτά του ευρώ ανά κιλό και φέτος αναμένεται να πέσουν ακόμη πιο χαμηλά (ο κίνδυνος αυτός θα γίνει ακόμη πιο έντονος αν κλείσει το τυροκομείο της Κλειούς). Η τιμή του λαδιού καρφώθηκε στα 2,35 ευρώ το κιλό (800 δραχμές) για τον άσσο δηλαδή στην τιμή που ήταν πριν από 20 χρόνια. Η φτωχομεσαία αγροτιά ξεκληρίζεται, πεινάει και καθημερινά ζει με το φόβο των κατασχέσεων από την Αγροτική Τράπεζα. Ταυτόχρονα όμως οι 100 σύγχρονοι τσιφλικάδες παίρνουν δεκάδες ως και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ως επιδοτήσεις. Η απάντηση μας είναι:

- Κρατική συγκέντρωση σε όλα τα αγροτικά προϊόντα.

- Να καταργηθούν οι επιδοτήσεις για τους μεγαλοαγρότες (τώρα παίρνουν το 80% των επιδοτήσεων).

- Αύξηση στις επιδοτήσεις για τους φτωχομεσαίους αγρότες.

- Ειδικά κίνητρα στους νησιώτες αγρότες ώστε να καλύπτεται το κόστος παραγωγής.

- Απαλλοτρίωση στα χωράφια που ανήκουν σε εκκλησίες, μοναστήρια, μητροπόλεις.

Πάγωμα των τιμών στα βασικά καταναλωτικά αγαθά

Την ώρα που οι φτωχομεσαίοι αγρότες ξεκληρίζονται οι εργαζόμενοι αγοράζουν το λάδι 6 ευρώ το λίτρο, 9 ευρώ το κιλό τη φέτα και το Πάσχα το κατσίκι είχε πάει στα 10 ευρώ το κιλό. Οι λαδέμποροι, οι τυρέμποροι και οι κρεατέμποροι θησαυρίζουν. Τα κέρδη τους είναι ο κλεμμένος ιδρώτας των φτωχομεσαίων αγροτών και των εργαζομένων. Την ίδια ώρα οι ελαιοπαραγωγοί κρατάνε για μήνες απούλητα τα λάδια τους ελπίζοντας σε καλύτερες τιμές ενώ τα ψυγεία των τυροκομείων είναι γεμάτα με τόνους απούλητης φέτας. Προϊόντα υπάρχουν αλλά μένουν απούλητα για να κερδοσκοπούν οι χονδρέμποροι και τα σούπερ μάρκετ.

- Να επιβληθεί άμεσα διατίμηση σε όλα τα βασικά καταναλωτικά αγαθά.

- Υποχρεωτικός ορισμός του μεικτού χονδρεμπορικού κέρδους στο 4% και του λιανεμπορικού κέρδους στο 15%.

Δωρεάν μεταφορές για τους νησιώτες

Ο ελεύθερος ανταγωνισμός στις θαλάσσιες και τις αεροπορικές μεταφορές οδήγησε σε αύξηση τις τιμές των εισιτηρίων και του κόστους μεταφορών των προϊόντων. Ένα ταξίδι μετ’ επιστροφής στην Αθήνα για μια οικογένεια με το αυτοκίνητο κοστίζει σχεδόν ένα μισθό. Τα πλοία που έρχονται στα νησιά μας είναι υπερήλικα, οι ταχύτητες που αναπτύσσουν πολύ μικρές, οι βλάβες και καθυστερήσεις καθημερινό φαινόμενο.

- Να δημιουργηθεί τώρα δημόσιος φορέας υπό πλήρη κοινωνικό έλεγχο για τις θαλάσσιες συγκοινωνίες.

- Να καθιερωθεί η δωρεάν μεταφορά των μονίμων κατοίκων όλων των νησιών με τα πλοία.

- Να μειωθούν κατά 50% οι τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων για τους νησιώτες.

Ενίσχυση των νέων

Η υπογεννητικότητα και η εσωτερική μετανάστευση είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα των νησιών μας. Η Λέσβος, από τους 130.000 κατοίκους που αριθμούσε κάποτε, σήμερα έχει πέσει στους 86.000 κατοίκους, τα χωριά καθημερινά ερημώνουν, η πλειοψηφία των νέων που ζουν στα χωριά μας τώρα πια είναι οικονομικοί πρόσφυγες, από την Αλβανία, την Βουλγαρία και άλλες χώρες. Εκεί μας κατάντησαν οι πολιτικές που εφαρμόζουν το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πέρα από τα μέτρα ενίσχυσης της περιφερειακής ανάπτυξης και τα μέτρα που θα ενισχύσουν όλους τους εργαζόμενους είναι ανάγκη να ληφθούν μέτρα που θα στηρίξουν όσους νέους και νέες θέλουν να ζήσουν στα νησιά μας.

- Ενίσχυση (χωρίς καπέλωμα) κάθε πολιτιστικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας.

- Εξασφάλιση της δυνατότητας πρόσβασης στο διαδίκτυο για όλους τους νέους και τις νέες των νησιών χωρίς χρέωση.

- Δημιουργία πολιτιστικών κέντρων όπου δεν υπάρχουν, εξοπλισμός τους με τις αναγκαίες υποδομές.

- Δικτύωση των τοπικών πολιτιστικών συλλόγων μεταξύ τους και με συλλόγους της υπόλοιπης Ελλάδας και του εξωτερικού.

- Στήριξη των αθλητικών σωματείων και στελέχωση τους με γυμναστές ώστε να δοθεί έμφαση στο μαζικό αθλητισμό κι όχι στο πρωταθλητισμό.

- Κατασκευή και στελέχωση βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών σε όλους τους Δήμους και τα χωριά που τους χρειάζονται. Κατάργηση των τροφείων που πληρώνουν οι γονείς.

- Δωρεάν παροχή όλης της υγειονομικής φροντίδας που χρειάζονται οι εγκυμονούσες.

- Ίδιες παροχές για παντρεμένα και ανύπαντρα ζευγάρια.

- Μέριμνα για τις μονογονεϊκές οικογένειες και τις ανύπαντρες μητέρες.

«Μαύρο» στην αντιδραστική κυβέρνηση Καραμανλή. «Μαύρο» και στο ΠΑΣΟΚ.

Για να είναι όσο πιο αδύνατη γίνεται, απέναντι στο εργατικό κίνημα, η κυβέρνηση και συνολικά ο αστικός συνασπισμός εξουσίας !

-Ψήφο στο ΜΕΡΑ για να ισχυροποιηθεί η πολιτική των νικηφόρων ανατρεπτικών αγώνων.

- Όχι στην αντιπολίτευση – μαϊμού πότε του ΠΑΣΟΚ και πότε της Ν.Δ. Ναι στην εργατική λαϊκή αντιπολίτευση!

Αγωνιστική ψήφο στο ΜΕΡΑ

Συγκέντρωση για τις φωτιές

Πραγματοποιήθηκε και στη Μυτιλήνη συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τις φωτιές. Το ΜΕΡΑ Λέσβου συμμετείχε σε αυτή. Μοιράσθηκε προκήρυξη του ΜΕΡΑ.

ΤΙΜΩΡΗΣΤΕ ΤΟΥΣ

Φτάνει πιά

Για άλλη μια φορά η χώρα παραδίδεται στις φλόγες, με 17 νέους νεκρούς, στο βωμό του κέρδους, της οικοδόμησης και της κυβερνητικής – κρατικής αναλγησίας.

Το Πήλιο, την Αττική, την Ήπειρο, τη Χαλκιδική διαδέχεται η Πελοπόννησος, που δυο μέρες, τουλάχιστον, είναι παραδομένη στις φλόγες, με εμφανέστατη την απουσία της κυβέρνησης και των κρατικών μηχανισμών προστασίας.

Οι λιγοστές πυροσβεστικές δυνάμεις και οι κάτοικοι προσπαθούν να περισώσουν ότι μπορούν, την ίδια στιγμή που πρωθυπουργός επισκεπτόταν, τον ήδη υπό λειτουργία, σταθμό του ΜΕΤΡΟ στο Αιγάλεω και η κυβέρνηση, αλλά και η αντιπολίτευση, βρίσκονταν στο κυνήγι των ψήφων.

Το λιγότερο κράτος για την κυβέρνηση, φαίνεται ξανά, ότι σημαίνει λιγότερες κοινωνικές δαπάνες και λειτουργίες.

Η πυροπροστασία σημαίνει όχι δασοφύλακες ή πυροσβέστες, όχι μέσα πυρόσβεσης, αλλά αγρονόμοι και κατασταλτικοί μηχανισμοί.

Το περιβάλλον σημαίνει «πράσινη βιομηχανία» και νέα υπερκέρδη για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε αυτό τον τομέα.

Οι ανθρώπινες ζωές για την κυβέρνηση, το αστικό μπλοκ εξουσίας και το κεφάλαιο, σημαίνουν μόνο πηγές κέρδους και τίποτε άλλο.

Φτάνει Πια!!! Οι ανθρώπινες ζωές, το περιβάλλον το παρών και το μέλλον μας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να το αφήσουμε στα χέρια μας. Απαιτείται η ανεξάρτητη οργάνωση των ίδιων των εργαζομένων, της νεολαίας μας!

Το ΜΕτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς – ΜΕΡΑ καταδικάζει την κυβερνητική πολιτική, εκφράζει τη συμπαράστασή του στα θύματα αυτής της καταστροφής και στέκεται αλληλέγγυο στον αγώνα και την αγωνία των κατοίκων τις κρίσιμες αυτές ώρες.

Η επαναστατική Αριστερά στις εκλογές

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ
(ΠΡΙΝ, 19/08/07)

Το ζητούμενο μιας ευρύτερης πολιτικής παρέμβασης της επαναστατικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στις εκλογές, κυριάρχησε σε σημαντικό βαθμό στις αναζητήσεις ενός ευρύτερου δυναμικού το τελευταίο διάστημα.
Οι δυνάμεις του ΝΑΡ και του ΜΕΡΑ, από την πρώτη στιγμή, διατύπωσαν δημόσια την πολιτική τους πρόταση για μια ενωτική παρέμβαση, στη βάση ενός αντικαπιταλιστικού πολιτικού προγράμματος, που να απαντάει με στρατηγικούς όρους στην αντεργατική επίθεση διαρκείας του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κυβερνήσεων – διαχειριστών τους.
Η πρόταση απευθύνθηκε και συγκεκριμένα σε εκείνες τις πολιτικές οργανώσεις (π.χ. ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ) με τις οποίες στον ένα ή τον άλλο βαθμό είχαμε συναντηθεί και δράσει από κοινού, σχετικά μόνιμα και σταθερά σε ότι πιο μαζικό και ενωτικό έχει να παρουσιάσει η ριζοσπαστική Αριστερά, ιδιαίτερα τα τελευταία 15 χρόνια: ΕΑΑΚ, Πρωτοβουλία Αγώνα, εργατικές συσπειρώσεις, Πρωτοβουλία ενάντια στην αναθεώρηση του Συντάγματος, Πρωτοβουλία για τον πόλο της επαναστατικής Αριστεράς. Ηταν μια ώριμη πρόταση για ένα σημαντικό πολιτικό βήμα μιας στέρεης πολιτικής συμπόρευσης, που να δίνει τη δυνατότητα έκφρασης του ριζοσπαστικού δυναμικού που αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά των πρόσφατων εκρήξεων στην εκπαίδευση, τη φοιτητική νεολαία και σε εργατικούς κλάδους.
Δυστυχώς, στις δυνάμεις αυτές δεν πρυτάνευσε η ανάγκη της αντικαπιταλιστικής ενότητας στη βάση των κατακτημένων πολιτικών στόχων, δεσμεύσεων και εμπειριών, αλλά η οικοδόμηση μιας αντι-συσπείρωσης απέναντι στο ΜΕΡΑ, ενός «αντι-σεχταριστικού» πόλου, όπως οι ίδιοι το θέτουν. Θεωρούν μάλιστα πως βρήκαν οργανωτική σανίδα σωτηρίας για την προώθηση με διαδικασίες εξπρές αυτής της κοντόθωρης πολιτικής στόχευσης, το ΣΕΚ.
Παρά τις αγκυλώσεις αυτών των δυνάμεων, η Ενωτική Κίνηση του ΜΕΡΑ (με τη συμμετοχή και των Οικολόγων Εναλλακτικών και της ΟΚΔΕ), απηύθυνε και ύστατο ενωτικό κάλεσμα με την πρόσφατη πολιτική της ανακοίνωση, μπροστά στην επικείμενη κήρυξη των εκλογών, τονίζοντας πως «επιδιώκει την πολιτική συσπείρωση και αυτοτέλεια της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς σαν προϋπόθεση για την ευρύτερη δυνατή ταξική, ενωτική και αγωνιστική της παρέμβαση και για την προώθηση της κοινής δράσης των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς απέναντι στην αντεργατική επίθεση».
Πολιτική απάντηση στην πολιτική πρόταση αυτή του ΜΕΡΑ από τη μεριά της νεότευκτης συμμαχίας των ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ με το ΣΕΚ δεν υπήρξε. Το μόνο που «συζητούν», αυτάρεσκα και ηγεμονιστικά, είναι προσχώρηση μέσω βελτιώσεων («παραχωρήσεις» τις ονομάζουν) στο «μίνιμουμ» πρόγραμμα του «αντισεχταριστικού» τους μορφώματος. Προσπερνώντας αυτή την αλαζονεία, είμαστε υποχρεωμένοι να αναζητήσουμε την πολιτική και ιδεολογική βάση αυτής της επιμονής και εν τέλει αυτής της συμμαχίας, παρά την παντελή έλλειψη οποιασδήποτε κοινής πορείας των ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ με το ΣΕΚ. Κανέναν δεν πείθουν τα αναθέματα ενάντια στον κίνδυνο των «αστερίσκων» και την πολιτική περιθωριοποίηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς, στα οποία υποτίθεται ότι την καταδικάζει το ΜΕΡΑ. Στο κάτω – κάτω, συμπορεύονται με το ΣΕΚ, το οποίο έχει και αυτό δοκιμάσει τη γραμμή της πλατιάς «αντικαπιταλιστικής συμμαχίας», λαμβάνοντας ακόμη λιγότερες ψήφους από το ΜΕΡΑ (8.500 στις βουλευτικές του 2004 και 11.700 στις ευρωεκλογές).
Κοινός παρονομαστής της συμπόρευσης αυτής είναι δύο μεγάλες αυταπάτες: Η πρώτη σχετίζεται με την αντίληψη ότι το αναγκαίο σήμερα για τη ριζοσπαστική Αριστερά, για να «επικοινωνήσει» με τη νέα πολιτικοποίηση, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα άθροισμα κινηματικών στόχων, με σεμνές τροχιοδεικτικές φωτοβολίδες προς κάποια νέα κοινωνία, χωρίς συνολική πολιτική στάση αντίστοιχης βαθύτητας, περιεχομένου και προοπτικής με την αντεργατική επίθεση του συστήματος. Η δεύτερη αυταπάτη συνδέεται με την κλασική εκτίμηση δυνάμεων όπως το ΣΕΚ ή το SWP στην Αγγλία, ότι υπάρχει πάντα το επιτακτικό καθήκον και η δυνατότητα «κάλυψης του πολιτικού κενού», που δημιουργείται από τη «δεξιά μετατόπιση της ηγεσίας της σοσιαλδημοκρατίας», στην περίπτωση μας του ΠΑΣΟΚ, μιας και – κατά τη γνώμη τους – η βάση αυτών των ρευμάτων παραμένει κατά βάση αριστερή και αγωνιστική.
Η συζήτηση αυτή δεν είναι για «το φύλο των αγγέλων», αλλά έχει πολιτικές συνέπειες: Οι παραπάνω προσεγγίσεις, αδυνατούν να δουν την πολιτική και ιδεολογική ήττα του εργατικού κινήματος, τη συνολική μετατόπιση προς τα δεξιά, την κυριαρχία των ιδεολογικών σχημάτων της αστικής πολιτικής στην καθημερινή ζωή και συμπεριφορά του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας, άρα και την ανάγκη του δύσκολου καθήκοντος της επαναθεμελίωσης όχι μόνο της διεκδικητικής δράσης αλλά και του πολιτικού πλαισίου συγκρότησης του εργατικού κινήματος. Σε αυτό το πεδίο κρίνεται – όχι βέβαια αποκλειστικά – και η αναγκαία αναγέννηση της επαναστατικής τακτικής και στρατηγικής για την κομμουνιστική χειραφέτηση στη σύγχρονη εποχή.
Να γιατί το ΜΕΡΑ, διατυπώνει τον διπλό στόχο για «ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης», με «ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος» και βάζει στην πρώτη γραμμή την υπεράσπιση των ριζοσπαστικών τάσεων του κινήματος σε περιεχόμενο και μορφή, όπως π.χ. της απεργίας των δασκάλων. Προβάλλει παράλληλα το στόχο της εργατικής εξουσίας/δημοκρατίας, τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική απελευθέρωση.
Αντίθετα, η λογική του ΣΕΚ, σέρνει συντρόφους της ριζοσπαστικής Αριστεράς σε μια γραμμή του τύπου «ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ απεργία γενική», που αγνοεί πλήρως την ευθύνη του υποταγμένου συνδικαλισμού στην περιστολή των εργατικών αγώνων και τη συντηρητική μετατόπιση και είναι φυσικά εξόφθαλμα αναποτελεσματική. Αν ο στόχος είναι η κάλυψη της «αριστερής εργατικής βάσης του ΠΑΣΟΚ», λες και αυτή είναι αναλλοίωτη και δεν την αφορά ο ταξικός μετασχηματισμός του κινήματος και η επαναθεμελίωση της πολιτικής προοπτικής της εργατικής τάξης, τότε πράγματι, το ορθό πολιτικό σχέδιο είναι αυτό που ρητά έχει διατυπώσει το ΣΕΚ στην πρόσφατη Συνδιάσκεψή του τον Φλεβάρη: Πολιτική συμμαχία αριστερού ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΝ, ριζοσπαστικής Αριστεράς και μέχρις αυτό να γίνει εφικτό, συγκρότηση ενός «αντισεχταριστικού» μορφώματος στη ριζοσπαστική Αριστερά.
Αν αντίθετα, ζητούμενο είναι η αναγέννηση της επαναστατικής πολιτικής με στρατηγικούς όρους, η συνολική ανατροπή του ταξικού συσχετισμού, στο κίνημα, στην πολιτική και στη θεωρητική διαπάλη, η ριζοσπαστική Αριστερά, πρέπει να εντάσσει δημιουργικά τις πολιτικές της παρεμβάσεις στην κατεύθυνση του τρίτου επαναστατικού πόλου της άλλης Αριστεράς σε όλα τα επίπεδα, που είναι ο μόνος δρόμος και για κοινή δράση με τη ρεφορμιστική βάση των αστικών κομμάτων και της θεσμικής Αριστεράς. Αυτός είναι ο πυρήνας της πρότασης του ΜΕΡΑ.
Καλά και άγια όλα αυτά, θα αντιτείνει καλοπροαίρετα κάποιος, αλλά μήπως τουλάχιστον με τη δυναμική μιας έστω περιορισμένου περιεχομένου ενότητας, αποτρέψουμε την λεηλασία του κόσμου του αγώνα από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ; Η πικρή αλήθεια είναι ότι ο κόσμος της ριζοσπαστικής αναφοράς δεν προστατεύεται με σχηματικά μαντρώματα στην ίδια κοινή στέγη. Το ουσιαστικό ζητούμενο είναι η ποιοτική ρήξη με τις πολιτικές στρατηγικές της διαχειριστικής Αριστεράς και του αστικά μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ.
Η παραπάνω συζήτηση δεν αφορά μόνο τον κόσμο της εκτός των τειχών ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ας μην ξεχνάμε ότι οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, πλην ΣΥΝ, δηλαδή οι ΑΚΟΑ, ΔΕΑ, ΚΟΕ, προβάλλουν ουσιαστικά την ίδια πολιτική γραμμή. Αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις που αρχίζει η πολιτική της LCR του Κριβίν και πού εφάπτεται με την πολιτική του Μπερτινότι. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, οι πολιτικές προσεγγίσεις των δυνάμεων αυτών συναρτώνται και καθορίζονται από τα αντιφατικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης ριζοσπαστικοποίησης και της αδυναμίας που υπάρχει για ένα ποιοτικό μετασχηματισμό της. Σε αυτή τη βάση πρέπει και το ΝΑΡ και το ΜΕΡΑ να τοποθετηθούν και τη δική τους αυτοκριτική… Η αδυναμία όμως αυτή δεν μας δίνει το δικαίωμα να παραιτηθούμε και να βαφτίσουμε σαν επαναστατική και διορατική τακτική την υποταγή στο μέσο όρο της υποταγμένης βάσης των ρεφορμιστικών κομμάτων, προωθώντας απλά και μόνο μορφές υποδοχής της συνείδησής της. Την στιγμή μάλιστα που είναι πολύ νωπή η χρεοκοπία των πειραμάτων τύπου Ιταλίας ή η κρίση της γραμμής των διαφόρων φόρουμ…

ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕ.Ρ.Α

ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ,

ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

ΜΕΤΩΠΟ –ΠΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,

ΤΗΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Με τα συνθήματα αυτά η Ενωτική Κίνηση του ΜΕΡΑ – ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ - ΟΚΔΕ θα δώσει μαχητικό παρόν στην επερχόμενη εκλογική μάχη για μια ευρύτερη ενωτική αντικαπιταλιστική κάθοδο, με στόχο την ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης και την ενίσχυση των δυνάμεων που προωθούν την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, τον πόλο της επαναστατικής αριστεράς και την κομμουνιστική προοπτική.

Πριν καλά- καλά σβήσουν τις καταστροφικές φωτιές, όλοι οι μηχανισμοί εξουσίας άρχισαν να μας βομβαρδίζουν με το αν θα γίνουν οι εκλογές Σεπτέμβρη η Οκτώβρη, με τις καθημερινές εξαγγελίες «παροχών» και την «όξυνση» του δικομματικού καυγά. Στο όνομα της «οικονομίας που δεν αντέχει», οι αστικές δυνάμεις υλοποιούν την πιο σκληρή ταξική γραμμή του ΔΝΤ και της ΕΕ. ενάντια στις εργατικές διεκδικήσεις, ανησυχούν για το ενδεχόμενο εισβολής μαζικών αγώνων στην προεκλογική περίοδο, επισπεύδουν τις εκλογές και προωθούν μέτρα «φιλανθρωπικού καπιταλισμού».

Τόσο η Ν.Δ., την οποία πριμοδοτούν τα αστικά κέντρα για να ολοκληρώσει το αντεργατικό «μεταρρυθμιστικό» έργο της, όσο και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με το δικό του τρόπο ο καθένας, διεκδικούν την ηγεμονία στη διαχείριση της ίδιας πολιτικής. Κινούνται και οι δύο στη λογική των εκλογών με ισοπέδωση των εργατικών διεκδικήσεων, για να λειτουργήσει το ασθμαίνον πολιτικό τους σύστημα σε μια κατεύθυνση αντιδραστικού μετασχηματισμού του.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. περιστοιχισμένη απ’ την όλο και πιο βαθιά αγωνία των εργαζόμενων για την επιβίωση, βουτηγμένη στα σκάνδαλα της καταλήστευσης των ταμείων, της αποθράσυνσης των πραιτοριανών της ενάντια στον εχθρό-λαό και της ευνοιοκρατίας προς τους «ημετέρους», συναυτουργός των κάθε είδους εργολάβων – εμπρηστών - καταπατητών, αναζητεί με αλλεπάλληλες παροχές – ψίχουλα, μπροστά στις επερχόμενες εκλογές, να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου και να πετύχει την εκλογική της αναβάπτιση. Ιδρύει «Φιλόπτωχο Ταμείο» (που θα είναι έτοιμο μετά το…2010!) υποσχόμενη για πολλοστή φορά αύξηση – κοροϊδία των κατώτερων συντάξεων, μέτρα για τους πολύτεκνους και άλλες ελεημοσύνες που οι εργαζόμενοι δοκίμασαν και στα τελευταία χρόνια των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα ωστόσο αμείβει πλουσιοπάροχα τους δικαστικούς, τους στρατιωτικούς και την εκκλησία! Είναι συνένοχη μαζί με το αστικά μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ, για την συστηματική κατεδάφιση εργατικών καταχτήσεων και δικαιωμάτων και ενώ είναι συνδημιουργός της φτώχειας για το λαό προσπαθεί τώρα να εμφανιστεί ως ο ευεργέτης του.

Για κάθε ταξικά συνειδητό εργαζόμενο και νέο έχει γίνει πια καθαρό ότι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ δεν αποτελούν παρά τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, τους δύο βασικούς πυλώνες της αντεργατικής πολιτικής του κεφαλαίου και της ΕΕ, για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης με βάση την κρυφή ατζέντα των νέων σαρωτικών αντεργατικών αντιμεταρρυθμίσεων που από καιρό έχουν όλοι μαζί συμφωνήσει, όποιος κι’ αν είναι ο νικητής μετά τις εκλογές, στο ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις και στους μισθούς, στην παιδεία, στην υγεία, στο περιβάλλον, στην ακόμα πιο ενεργητική εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στη Μ. Ανατολή, στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στα Βαλκάνια.

Μοναδική διέξοδος απέναντι σ’ αυτή την πολύμορφη αντιδραστική επίθεση:

· Είναι η ευρύτερη δυνατή πρώτα και κύρια αγωνιστική, αλλά και εκλογική, καταδίκη και των δύο κυρίαρχων αστικών – αντιλαϊκών κομμάτων, η απόρριψη κάθε αυταπάτης για στήριξη του ενός η του άλλου «μικρότερου κακού» που θα μας πάει «απ’ το κακό στο χειρότερο», η απεμπλοκή από κάθε είδους «κεντροαριστερά» σενάρια που επιδιώκουν την υπονόμευση του κινήματος.

· Είναι η ενίσχυση με κάθε τρόπο εκείνου του μαχητικού ριζοσπαστικού ρεύματος τμημάτων της εργατικής τάξης και της νέας γενιάς που έδωσαν κιόλας στοιχεία μιας νέας αυτοπεποίθησης και ελπίδας: Με την μακρόχρονη απεργία των δασκάλων, με το πάγωμα του ξεπουλήματος των λιμανιών, με την καταγγελία των ιδιωτικοποιήσεων στις ΔΕΚΟ. Και πάνω απ’ όλα με το μεγαλειώδες φοιτητικό – πανεκπαιδευτικό κίνημα που μπλόκαρε την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος.

· Είναι πάνω απ’ όλα, η θαρραλέα ανάπτυξη της πάλης για την ευρύτερη δυνατή πολιτική -αγωνιστική ενότητα των εργαζόμενων και της νεολαίας, για απόκρουση, ρήξη, ήττα και ανατροπή της διαρκούς αντεργατικής, τρομοκρατικής και πολεμικής εκστρατείας του κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού και των κυβερνήσεων που την προωθούν. Για κατακτήσεις σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, με τον πολιτικό αγώνα του εργατικού κινήματος και του αντικαπιταλιστικού μετώπου, για την ανατροπή στους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς και την προώθηση, μέσα από την εμπειρία των αγώνων, του στόχου της αντικαπιταλιστικής επανάστασης, της εργατικής εξουσίας και δημοκρατίας, για να ανοίξει ο δρόμος για τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική απελευθέρωση.

· Είναι η σαφής οριοθέτηση απέναντι στον «προοδευτικό εκσυγχρονισμό» του συστήματος, την ευρωλαγνεία και τον κυβερνητισμό του ΣΥΝ που ηγεμονεύει στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και στην τακτική τους στο κίνημα. Απέναντι και στις βαθιά ρεφορμιστικές αντιλήψεις του ΚΚΕ για μια «λαϊκή εξουσία – οικονομία» στο έδαφος του καπιταλισμού, καθώς και στις σεχταριστικές πρακτικές υπονόμευσης και διάσπασης κάθε αυθεντικού ταξικού και ανατρεπτικού κινήματος.

· Είναι τέλος η ενίσχυση των αντικαπιταλιστικών επαναστατικών δυνάμεων και της σοσιαλιστικής- κομμουνιστικής προοπτικής, για την προώθηση ενός μετώπου –πόλου αυτών των δυνάμεων που θα τροφοδοτεί τους αγώνες με τα απαραίτητα στοιχεία πολιτικής για να αποκτούν μαζικό μαχητικό και νικηφόρο χαρακτήρα και προσανατολισμό.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση η ενωτική κίνηση του ΜΕΡΑ, με τη συμμετοχή των Οικολόγων Εναλλακτικών και της ΟΚΔΕ, επιδιώκει την πολιτική συσπείρωση και αυτοτέλεια της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής Αριστεράς σαν προϋπόθεση για την ευρύτερη δυνατή ταξική, ενωτική και αγωνιστική της παρέμβαση και για την προώθηση της κοινής δράσης των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων της αριστεράς απέναντι στην αντεργατική επίθεση.

Για την αποφασιστική της παρέμβαση στη μάχη των εκλογών κι’ ακόμα περισσότερο για τη συγκρότηση ενός σταθερού πόλου στήριξης και αναφοράς των αγώνων της επόμενης μέρας.

· Για την υπεράσπιση των σύγχρονων κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των νέων. Για συνδικάτα και αγώνες στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Για 1400 ευρώ κατώτερο μισθό, 5ήμερο – 7ωρο - 35ωρο, επιστροφή όλων των κλεμμένων στα ασφαλιστικά ταμεία κ.λ.π.

· Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και την αλλαγή εργασιακών σχέσεων στις ΔΕΚΟ

· Μέτρα υπέρ των εργαζόμενων του χωριού και των φτωχών αγροτών

· Δημόσια και δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, σύγχρονα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα για τη νέα γενιά

· Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες, ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες.

· Πάλη για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των δημόσιων χώρων.

· Πάλη ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό. Έξω απ’ το ΝΑΤΟ – έξω οι βάσεις.

· Έξω απ’ την Ε.Ε. του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου. Κοινοί διεθνιστικοί αγώνες των λαών για την σοσιαλιστική διεθνοποίηση-ενοποίηση από τα κάτω κι αριστερά στην περιοχή μας, στην Ευρώπη και σ’ όλο τον κόσμο.

· Όχι στην αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος και την παραπέρα αντιλαϊκή μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος.

· Πάλη για την ανατροπή κάθε αντιλαϊκής πολιτικής και κάθε αστικής κυβέρνησης από τα κάτω και απ’ τα’ αριστερά, για να ανοίξει ο δρόμος για την εργατική εξουσία, τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.

Η Ενωτική Κίνηση του ΜΕΡΑ, στην οποία συμμετέχουν οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ και η ΟΚΔΕ, προχωρά αποφασιστικά στην τελική φάση συγκρότησης του ευρύτερου δυνατού ψηφοδελτίου της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής αριστεράς. Καλεί όλες τις δυνάμεις, όλους τους αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής αριστεράς να ανταποκριθούν στην ενωτική του πρόταση και να συμμετάσχουν ενεργητικά στην κλιμάκωση των αγώνων των εργαζόμενων και των νέων για την παιδεία – την εργασία – τις δημοκρατικές ελευθερίες – το περιβάλλον – ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο.

Καλεί ακόμα στις εκδηλώσεις που διοργανώνουν οι επιτροπές της Ενωτικής Κίνησης του ΜΕΡΑ, στην μεγάλη Ανοιχτή Πανελλαδική Συνάντηση στις 9 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη, στις εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις στους χώρους δουλειάς και κατοικίας που θα πραγματοποιηθούν όλο αυτό τον καιρό σε όλη τη χώρα.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του

ΜΕΤΩΠΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΜΕ.Ρ.Α.

Eν μέσω διακοπών -για όσους λόγω λιτότητας μπόρεσαν να κάνουν- και της φωτιάς στην Πεντέλη -που κατέκαυσε και τον τρίτο ορεινό πνεύμονα της Αττικής-, η κυβέρνηση της ΝΔ προκήρυξε βουλευτικές εκλογές-εξπρές για τις 16 Σεπτέμβρη.

Η «βιασύνη» αυτή -αλλά και η «ετοιμότητα» με την οποία αντέδρασε το ΠΑΣΟΚ- αντανακλά την πίεση που ασκείται στα αστικά κόμματα και συνολικά στο συνασπισμό εξουσίας να προλάβει τις αντιδράσεις και τους αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας απέναντι στο νέο αντεργατικό Προϋπολογισμό, την εφαρμογή του Νόμου - Πλαίσιου κ.λ.π. Να προωθήσει χωρίς χρονοτριβή τα άγρια αντεργατικά μέτρα (ασφαλιστικό, παιδεία, ιδιωτικοποιήσεις, νέος προϋπολογισμός λιτότητας και φορομπηξίας κ.λπ.) που απαιτούν ο ΣΕΒ και οι δεσμεύσεις προς την ΕΕ και τα οποία περιλαμβάνονται -με τις όποιες φραστικές διαφορές- τόσο στις εξαγγελίες της ΝΔ όσο και στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ.

Τούτος ο ακραία αντιδημοκρατικός και -στην ουσία- πραξικοπηματικός τρόπος με τον οποίο οδεύουμε προς τις εκλογές αποτελεί την άλλη όψη της μετεκλογικής αντιδραστικής σταυροφορίας ενάντια στα εργατικά και νεολαιίστικα δικαιώματα. Επιπλέον, όμως, αποκαλύπτει με πολύ εμφατικό τρόπο τον πολιτικά βάρβαρο και αυταρχικό χαρακτήρα της σύγχρονης αστικής “δημοκρατίας” και του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος που οικοδομούν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τα ΜΜΕ, το κεφάλαιο κ.λπ.

Αποκαλύπτει τον εκφυλισμό της αστικής «κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» του κεφαλαίου του 21ου αιώνα που, εξαφανίζοντας στην πράξη το χρόνο της προεκλογικής αντιπαράθεσης, εξευτελίζει ακόμη και τις εναπομείνασες τυπικές αστικές ελευθερίες, καταπνίγει κάθε δυνατότητα ουσιαστικής συζήτησης για τα εργατικά και νεολαιίστικα προβλήματα, για το Κυπριακό, τον πόλεμο και τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, επιχειρεί να εξοβελίσει από το προεκλογικό σκηνικό την “ενοχλητική” για ΝΔ-ΠΑΣΟΚ επίδραση των πρόσφατων αγώνων, αποθεώνει τον τηλεφασισμό και μετατρέπει τις εκλογές σε μονομαχία Καραμανλή-Παπανδρέου.

Οι εργαζόμενοι και η νεολαία μπορούν να επιβεβαιώσουν και να επαληθεύσουν τους βαθύτερους φόβους και τις ανησυχίες των κυρίαρχων δυνάμεων, να πουν ένα μεγάλο όχι σε αυτή την παρωδία “κοινοβουλευτικής δημοκρατίας” και στην αντεργατική πολιτική που τη συνοδεύει, τόσο στις εκλογές όσο και μετά από αυτές. Με τη στάση τους στην κάλπη και στους αγώνες της επόμενης μέρας απαιτείται:

Να καταδικάσουν εκλογικά τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που με τον τρόπο της η καθεμιά αποτελούν τις πολιτικές δυνάμεις της νέας αντιλαϊκής επίθεσης. Να γυρίσουν την πλάτη στην Αριστερά της ρεφορμιστικής και διαχειριστικής πολιτικής των ΚΚΕ-ΣΥΝ, που δεν έχουν στρατηγική ρήξης και ανατροπής του καπιταλισμού και αδυνατούν να βάλουν φραγμό στην αστική επίθεση.

Να αγωνιστούν για μια αντικαπιταλιστική, αντιιμπεριαλιστική κι επαναστατική προοπτική.

Να οικοδομήσουν μετεκλογικά ένα πλατύ, ενωτικό και πανίσχυρο αγωνιστικό μέτωπο, μια μαχητική και νικηφόρα εργατική αντιπολίτευση, που θα βάλει φραγμό- και θα ανατρέψει την αντεργατική λαίλαπα και το ολοκληρωτικής φύσης πολιτικό σύστημα που τη συνοδεύει, θα πετύχει νίκες, θα βελτιώσει τη θέση των εργαζομένων και των νέων.

Να στηρίξουν -και εκλογικά- την ενωτική προσπάθεια της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής κι επαναστατικής Αριστεράς που, μέσα από την ενωτική κίνηση του ΜΕΡΑ επιχειρεί να φέρει στο προσκήνιο τη φρεσκάδα των πρόσφατων νεολαιίστικών και εργατικών αγώνων, τη δυνατότητα νικηφόρας συνέχειας, διεύρυνσης και εμβάθυνσής τους, την ανάγκη ενωτικής έκφρασης κάθε ριζοσπαστικής τάσης, την απαίτηση για έναν τρίτο υπολογίσιμο πόλο της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, που θα εμπνέεται από τα απελευθερωτικά ιδανικά της αντικαπιταλιστικής επανάστασης, της εργατικής εξουσίας, της σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής προοπτικής.

Αθήνα, 18 Αυγούστου 2007

ΜΕ.Ρ.Α